‏انتخاب انقدر به منافعش وابسته‌ست که یه‌جا قاسمیان رو «مرید » جا می‌زنه، یه‌جا «یاره ». این یعنی تهِ بی‌اخلاقی در رسانه. خط قرمز ندارید، جز منفعت. مخاطب براتون صرفاً ابزاره، نه امانتدار حقیقت. این اسمش انتخاب نیست، وارونه‌نمایی سازمان‌ یافته‌ ست. راستی تعریف چی بود؟