عزیزان، مانند رفاعه نباشید رفاعه بن شدّاد بَجَلی در جنگ جمل و صفین شرکت داشت. در زمان حکومت مولاعلی(ع) قاضی اهواز بود. به سیدالشهدا نامه نوشت و دعوت به قیام کرد، اما در کربلا حاضر نبود. پس از واقعه عاشورا در صف توابین به خونخواهی حسین (ع) قیام کرد، وقتی که توابین شکست خوردند ‏در پی مختار آمد تا با او به هدف دست‌ یابد. اما نتوانست مختار را بفهمد و پس از مدتی، او را ترک کرد. رفاعه مختار را خائن به قیام می‌دانست. او به صف یاران شمری پیوست که مختار را به دلیل کوتاهی در مقابله با او و بقیه قاتلین کربلا مورد انتقاد قرار داده بود، حتی به صف نمازی ایستاد که شمر، امام جماعتش بود! رفاعه‌ای که به خون‌خواهی حسین(ع) قیام کرده بود، حالا از لجِ مختار، پشت سر شمر نماز میخواند و امید داشت از قاتلان پسر فاطمه (س) انتقام گیرد! وقتی چرخشهای گفتمانی برخی سیاسیون را میبینم، یا هنگامی که مواضع عجیب برخی دوستان را می‌شنوم، ناخودآگاه یاد ماجرای رُفاعه می‌افتم. صحبت ها، اقدامات و کنش هایی که برای آن دلیلی جز لجاجت سیاسی نمی‌دانم. امیررضا آل‌حبیب @Afsaran_ir