«سخنی با دوستان»
این مسکین پارسیگو اینک قریب شصت سال است که به تدریس، ایراد سخنرانی در مراکز فرهنگی، که بازپخش رایگان آن را آزاد اعلام کردم، و ترویج ارزشهای سهگانه زیبایی، دانایی و نیکویی و نگارش کتابهای گوناگون در این دعوتِ جهانی اشتغال داشتهام و در چهار دهه اخیر این روزگار دارای هیچ مقام و منصب در هیچ سازمانی نبودهام چنانکه از حقوق بازنشستگی و بیمه نیز برخوردار نیستم و این آزادی به من رخصت داده است که سخنگوی فرهیختگان جهان باشم و کوشیدهام که هر آنچه میگویم با مهر و امضای خرد و خردورزان جهان قرین باشد. چنانکه در نوشتهها و گفته های خویش از رسولان الهی و نخبگان جهان از همه کشورها و نژادها و ادیان و آیینها سخن گفتهام و میتوانم حاصل سخنان همه مکاتب و ادیان و آیینها را در دو بیت زیر از حکیم توسیخلاصه کنم:
ز روز گذر کردن اندیشه کن
پرستیدن دادگر پیشه کن
به نیکی گرای و میازار کس
ره رستگاری همین است و بس
این حکمت جاودانه بشریت خواه در کتاب «جاویدان خرد» منسوب به هوشنگ شاه اسطورهای ایران و خواه در کتب آسمانی مضرب مشترک همه آیینهاست که:
انسان شرافتی شگرف و سترگ دارد و کردارهای دیو و دد چون زور و تزویر و ظلم و بیعدالتی و دروغ و ناراستی دون شأن اوست و اگر چنین کارهای اهریمنی از وی پدید آید سخن شکسپیر را خواهد شنید که گفت: وجدان من هزار زبان دارد و با هر زبان در گوش من حکایتها میخواند و در هر حکایت مرا به تبهکاری و شرارت متهم میکند و جانی و پیمانشکن میخواند.
پیمانشکنی از ننگینترین گونه و جنایتی از زشتترین نمونه و میشنوم قاضیان و داوران دادگاه حقیقت را که همه با هم فریاد میکنند مجرم، مجرم، گنهکار، گنهکار
فاعتبروا یا اولی الابصار: ای صاحبان چشم عبرت بگیرید
این است موضع هزارباره من: 👇
همراه با مردمان مظلوم و محروم و بیگناه و حقجوی و آزادیخواه.
نوشته حسین الهی قمشهای ۱۴۰۱/۷/۲۴