✅دیباج ٢٢٣ 🔶انتظار؛ خیزشی به سوی روشنایی 📌انتظار، رکود و چشم‌به‌راهی منفعلانه نیست، بلکه حرکتی جاری در مسیر نور است، جریانی که از ژرفای ‏جان آدمی می‌جوشد و او را به‌سوی روشنی هدایت می‌کند. این امید، نه در گوشه‌نشینی و سکوت، بلکه ‏در خیزش و پویایی معنا می‌یابد. انتظار، ایستادن بر قله یقین است، درحالی‌که طوفان یأس در دره‌های ‏تاریک شک و تردید می‌غرّد.‏ 📌از نگاه روان‌شناسی، انتظار نه‌تنها انسان را از ورطه‌ ناامیدی و بی‌هدفی نجات می‌دهد، بلکه او را به تلاش، ‏استقامت و سازندگی فرا می‌خواند. کسی که در دلش آتش انتظار شعله‌ور است، هر لحظه را فرصتی برای ‏کمال، هر گام را پلی به‌سوی تعالی، و هر مشکل را آزمونی برای صبر و پایداری می‌بیند. او در برابر ‏سختی‌ها زانو نمی‌زند، بلکه هر رنجی را به انگیزه‌ای برای رشد و هر شب تیره را به نویدی برای سپیده‌دم ‏بدل می‌کند.‏ 📌در آیینه‌ ادیان و باورهای کهن، انتظار ظهور منجی، نه صرفاً یک امید شخصی، بلکه حقیقتی جهانی و ‏آرمانی مشترک است که در قلب تاریخ تپیده است. همه‌ پیامبران، همه موحدان و عدالت‌خواهان، این ‏بشارت را داده‌اند که ظلم پایدار نیست و خورشید حقیقت، سرانجام از پس ابرهای سیاه دروغ و فریب ‏طلوع خواهد کرد.‏ 📌اما انتظار حقیقی، فقط نشستن و چشم‌به‌راه بودن نیست. این انتظار، آمادگی است؛ آمادگی برای همراهی ‏با حقیقت، برای مبارزه با باطل، برای حرکت به‌سوی اصلاح فرد و جامعه. منتظر واقعی، خود یک جوینده ‏عدالت است، نه صرفاً یک نظاره‌گر.‏👇👇