دیباج ۲۳۹ 🔶قوی باش، که جهان به ضعیف رحم نمی‌کند. 📌از من به تو نصیحت، ضعیف مباش! آدم که ضعیف باشد، تاب تنهایی ندارد. هرچه داری به او بدهی، باز هم خودش برمی‌گردد و همه را در دستت می‌گذارد. نصف دنیا را هم که به او بدهی، خیال می‌کنی احساس بزرگی و قدرت می‌کند؟ ابداً! فوراً از وحشت کز می‌کند و به قدری خودش را در هم می‌کشد که توی یک لنگه کفش جا بگیرد و بتواند در آن قایم شود. به یک آدم ضعیف آزادی بده، خودش آن آزادی را دست‌بسته برایت پس می‌آورد. 📌و این سرنوشت کسی است که قدرت را در وجود خود پرورش نداده است. ضعف، آدمی را نه‌تنها از درون تهی می‌کند، بلکه او را برده‌ی ترس‌هایش می‌سازد. در جهانی که بقا وابسته به قدرت است، تنها آنان که بر خودشان مسلط‌اند، می‌توانند بایستند، تصمیم بگیرند و آزادی خود را حفظ کنند. 📌پس قوی باش! نه برای آنکه بر دیگران سلطه یابی، بلکه برای آنکه خودت را از اسارت ضعف، ترس و وابستگی برهانی. جهان، جای ضعیفان نیست؛ پس اگر می‌خواهی زندگی کنی، باید قدرت را در روح، اراده و اندیشه‌ات پرورش دهی. @Deebaj