45.53M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
امروز که این نامه را برایتان می‌نویسیم، دیگر از رودخانه‌ها صدایی نمی‌آید. رودخانه برای ما فقط یک واژه است، مثل قنات، مثل چاه، مثل ترانه‌هایی که دیگر اجرا نمی‌شوند. ما با صدای آب بزرگ نشدیم... کودکی‌مان بوی خاک خشک می‌داد، عیدها حوضی نبود که ماهی قرمز در آن شنا کند، و تابستان‌هایمان چیزی جز رنج بی‌آبی نداشت. باغ‌هایی که شما در کودکی در آن‌ها دویدید، حالا خاک‌خورده‌اند. دریاچه‌هایی که کنارش عکس گرفتید، حالا ترک خورده‌اند. ما از شما گله‌مندیم. نه از سر خشم، که از سر عطش... تشنگی‌مان فقط برای آب نیست، برای درک، برای آگاهی، برای آینده‌ای است که از ما دزدیده شد. هنوز امید داریم... چون این نامه را به امروزتان فرستادیم، نه به گذشته‌ی تمام‌شده..... کاری از گروه فرهنگی دختران حاج قاسم (نسل ظهور) 🆔@roshd_radio ╭═━⊰🍃🌺🌺🍃⊱━═╮ @dhgh_ir @dhgh_amaliyat ╰═━⊰🍃🌺🌺🍃⊱━═╯