۲۷_قرآن محوری پیش شرط میراثداری
📌
قرآن با نقش مهم انسان سازی و جامعه سازی بر پیامبر ص نازل شد و تمامی صحابه شاهد نزول وحی و نقش کارگشای قرآن بودند. در آستانه رحلت پیامبر ص ، با ختم نبوت و قطع وحی،
قرآن و عترت به عنوان دو میراث معنوی به صحابه و مسلمانان نسل های بعد ارائه شد. اما برخی از صحابه با شعار «حسبنا کتاب الله» و غصب خلافت، سعی بر حذف «عترت» از متن جامعه اسلامی را داشتند.
حضرت زهرا در این بخش از
خطبه نظامواره
مهمترین نعمت معنوی اسلام و پیامبر ص که قرآن باشد را معرفی می کند تا دانسته شود
شکر نعمت قرآن جز با قرآن دانی و قران زیستی جامع محقق نخواهد شد. و به علت گستره ویژگی ها، ساختارها، نظام محتوایی و بازتاب های آن،
این مهم با مراجعه مستقیم هر کس به قرآن دانسته نمی شود و قرآن بدون «ثقل انسانی خود» ابتر و مهجور خواهد شد. برای اثبات این پیچیدگی، حضرت
۱۸ نکته درباره قرآن بیان میکند.
البته هدف دیگر حضرت در کنار معرفی قرآن بعنوان نعمت و عنایت ویژه، معرفی
ضرورت همراهی عترت با قرآن، اثبات حجیت و اعتبار قرآن به عنوان یک قانون حقوقی و قضاپی است. بدین جهت
بیشترین نظامواره ای که قرآن ارایه می دهد ویژگی های استنادی و اعتباری قران و شفافیت پیام های آن در برخی از مسائل حقوقی است. این زاویه را در قرآن شناسی، حضرت از این جهت مطرح می کند تا در آخر خطبه بتواند به صورت گسترده به آیات ارث در قرآن استناد کند.
این رویکرد سه گانه در معرفی قرآن در این بخش از خطبه، نشانی آشکار از «امینه الوحی» بودن آن حضرت بود که برای اولین و آخرین بار برای صحابه آشکار گردید
✅ بنیادبین المللی استبصار
@estebsar_ir