‍ ظریف محوری ترین وزارت کشور را به وزارت مذاکره تبدیل کرده است. آن هم مذاکره با غرب. مذاکره از سر برتری پذیری غرب. دستاورد این مهره‌ی غربی، امضا کردن سندی بود که نه حاصل مذاکرات متوازن بلکه متنی که گروه بین المللی بحران به ریاست صهیونیستی چون سوروس تهیه کرده بودند. بزرگترین خسارت این فرد نه موافقت نامه‌ای بنام برجام ، بلکه تضعیف و تقلیل وزارت خارجه ی ایران اسلامی ست. نه خبری از عزت بود، که اگر بود، برای اولین بار در تاریخ وزیر ایران در محدوده‌ای کوچک در نیویورک قرنطینه نمی شد. جلوی شاه بی مقدار کویتی زانو نمی زد. نه نشانی از مصلحت دارد وزارت این غربگرا. کمینه‌ی مصلحت در رابطه ،آن است که به جای دوستی با دشمنان تابلو دارد و اهل توطئه ، با نزدیکان و همسایگان ایران بایست رابطه ی حسنه برقرار کرد. و نه خبری از حکمت دارد. حکمت در وزارت خارجه با تنش زدایی با افزایش مولفه‌های قدرت و بازدارنده‌ی خباثت دشمن است. نه تعریف از قدرت هالیوودی دشمن و اتهام زنی به کشور خود برای تصویب تعهدی چون FATF که برای چهارمیخ کردن اقتصاد ایران مورد نیاز غرب بود. خسارات این فرد فراوان تر از آن چه هست که آمد. جریان رسانه‌ای غرب همیشه از سرآمدان خودباختگی بت سازی می کند. روزی مصدق السلطنه‌ی ماسون، روزی بازرگان و امروز ظریف. برای غربگرایان هر چه واداده تر ، مطلوب تر و هر چه غربگراتر ، امیرکبیر تر. یک رگ از امیر شهید در وجود این وطن فروشان بود، هم اکنون افق ۱۴۰۴ ایران را طی کرده بودیم. ✍ #سیاووش 🆔 @FORSATE_HOZOR ➡️ http://eitaa.com/joinchat/498401312C566f53e382