ایران و عراق یا ایران و اروپا؟ ۱-تراز تجاری ایران به اروپا عمدتا منفی ست. به ویژه اگر بحث خام فروشی نفت رو کنار بگذاریم. اما تراز تجاری ایران به عراق نه تنها مثبت بلکه حدود صد برابر است. تراز تجاری ، تفاوت ارزشی کالاهای صادراتی و وارداتی بین دو کشور را گویند. ۲-عمده کالاهای وارداتی ایران از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا، یا لوکس بوده و به درد طبقه‌ی اشراف خورده، یا عام بوده اما ریشه‌ی تولید داخلی را خشکانده. اما این مورد منفی در قالب صادرات ناچیز زیر ده میلیون دلاری عراق به ایران اثری بر تولید داخلی ندارد. ۳-ایران در ده ماهه‌ی نخست سال ۹۸ حدود دو میلیارد دلار صادرات به ۲۸ کشور عضو اتحادیه‌ی اروپا داشته اما در همین بازه، حدود ۹ میلیارد دلار به عراق کالا صادر کرده ایم. یعنی تنها یک کشور عراق برای ارز آوری ما به اندازه‌ی ۴/۵ اتحادیه ی اروپا ارزش دارد. ۴-داستان ادامه دارد؛ ظرفیت صادرات ایران به عراق با همین دولت بی کفایت به ۲۰ میلیارد دلار می رسد. اگر دولتی دلسوز سرکار بود با گرفتن سهم خود از این بازار و رها نکردن آن برای ترکیه و روس و انگلیس و عربستان، رقم صادرات ایران و ساخت پروژه‌های مسکن و تاسیسات زیر بنایی عراق ، می تواند تا ۳۰ میلیارد دلار برای ما ارزش تجاری داشته باشد. ۵- هزینه‌ی پایین حمل و نقل به پیوست ملاحظات دینی، فرهنگی و امنیتی با عراق، همه از مزیت هایی ست که هر تاجر عقب مانده ای برای هر کدام از آن ها حساب جداگانه باز کرده و پایداری تجارت خود را با آن تضمین می کند. اما چرا این ظرفیت بایست فراموش شود و اولویت آمریکا و اروپایی باشند که نه اطمینانی به آن هاست، نه بازار بزرگی برای ما دارند و برای تبادل با این کشورها ریسک تحریم کشتی و هزینه ی بیمه و دوری سفر را پذیرا شد؟ آقایان روحانی و ظریف! چه قدر این بدیهیات ساده را به حساب خنگول بودنتان بگذاریم؟ ✍ #سیاووش 🆔 @FORSATE_HOZOR ➡️ http://eitaa.com/joinchat/498401312C566f53e382