سلام علیکم روزتان به خیر🍂 لازم به یادآوری‌ست که داریم در اوج فشارهای تحریمی داخل و خارج روزگار می گذرانیم. رسانه‌های دشمن و نمایندگی های داخلی شان چنان دورنمایی از تحریم و فشار حاصل از آن به تصویر کشیده بودند و با آن خرج مذاکره را تامین می کردند که گویی در فشار حداکثری ایران به زانو درآمده و دچار قحطی می شویم. هم آن ها می دانستند و هم مرده‌خورهای مذاکره، که ایران برای رفع فشار حداکثری توانایی های تجربه شده ای دارد. اما سنگ (رسانه) مفت و گنجشک( افکار عمومی) مفت. گفتنی ست تا کنون دوبار ملت ایران فشار حداکثری را تجربه و آن را پشت سر نهاده. بار نخست در سال ۹۱ که عملا هر فشار به قول خودشان فلج کننده ای داشتند را اعمال کردند‌. مردم ایران آن فشار را بی اثر و می رفت که برگ تحریم ها برای همیشه به بایگانی سپرده شود که ندای شوم آخوندی فاسد زمزمه ی مذاکره را در جامعه به گفتمان غالب تبدیل کرد. هدف چند لایه ای پشت این خیانت بزرگ خوابیده بود؛ تسلیم گام به گام ایران هدف نهایی بود که با برجام های ۲و۳ از آن رونمایی شد. اما این کار در بستر مذاکره بایست محقق می شد. لذا احیای گفتمان مذاکره جز با اعتبار یافتن تاثیر تحریم ها معنا نمی یافت. در حال حاضر نیز و پس از هشت سال فشار و با کلی هزینه به همان سال ۹۱ رسیده ایم. از تحریم ها، به گفته ی رابرت اوبرایان چیزی نمانده که اعمال نشده باشد. و باز غربگرایان با توهمی دیگر دنبال باز کردن همین دکان دو نبش هستند. 🙃 چندی پیش برادر بزرگوارم جناب آقا صالح عزیز درباره‌ی ورود بسیج به نظارت بر بازار مطلبی کامل تقدیم کردند. به نظر شما از تقصیر صددرصدی گرانی اجناس ، چند درصد آن به خرده فروش ها بر می گردد و چه درصدی سهم کلان سرمایه دارانی ست که زیر عبای دولت تخم ریزی کرده اند؟ آیا عاقلانه است که با کلی هزینه دنبال شاخ و برگ های گسترده‌ی گرانی در کشور برویم یا در هر یک از بخش های اقتصاد، دولت اگر سر و سری با ایشان ندارد، چند زالوی اقتصادی را معرفی و به دست تیغ عدالت واگذار کند؟ ✍ #سیاووش 🆔 @FORSATE_HOZOR ➡️ https://eitaa.com/joinchat/498401312C3010b2eae1