فرقان سایبری
🔴چرایی وانگیزه ی خروج امام حسین(ع)ازمدینه وسپس مکه، تارسیدن به کربلا 🔸آیاامام به خاطر ارسال نامه ی مردم کوفه قیام کردند؟؟؟ 🔵امام در آخرماه رجب كه اوايل حكومت يزيد بود براى امتناع از بيعت از مدينه خارج شد و چون مكّه را حرم امن آلهى مى داند و در آنجا امنيت بيشترى وجود دارد و مردم مسلمان، احترام بيشترى براى آنجا قائل هستند و دستگاه حكومت هم مجبور است نسبت به مكّه احترام بهترى قائل باشد ، براى اينكه مكّه را مركز اجتماع بيشترى مى يابد. بنابراین: 🔹در ماه رجب و شعبان كه ايام عمره است مردم از اطراف و اكناف به مى ايند و بهتر مى توان مردم را ارشاد كرد و آگاهى داد. 🔹 بعد هم موسم حجّ فرا ميرسد كه فرصت مناسبترى براى تبليغ است. 👈بعد از حدود دو ماه توقف در مكّه نامه هاى مردم كوفه مى رسد. (۱) 🔹و اين در حالى است كه امام (ع) دريافته است كه اگر در ايام حجّ در مكه بماند ممكن است در همان حال احرام كه قاعدتا كسى مسلح نيست، مامورين مسلح بنى اميه خون او را بريزند هتك خانه كعبه شود، هتك حجّ و هتك اسلام شود، هم فرزند پيغمبر در حريم خانه خدا كشته شود و هم خونش هدر رود. 👈بعد شايع كنند كه حسين بن على با فلان شخص، اختلافى داشت و او حضرت را كشت و قاتل هم خودش را مخفى كرد، در نتيجه خون امام به هدر رود. (۲) 🔹از اين رو آن حضرت با وصول نامه هاى مردم كوفه كه در آنها امام (ع) را، دعوت به كوفه كرده و وعده يارى و حمايت آن حضرت داده بودند به جانب كوفه حركت كرد. 👈كوفه، ايالت بزرگ و مركز ارتش اسلامى بود(۳) ونقش بسيار موثرى در سرنوشت كشورهاى اسلامى داشت و اگر مردم كوفه در پيمان خود باقى مى ماندند احتمالا امام حسين ع موفق مى شد. 🔹در آغاز حركت، عده اى از خويشان و نزديكان دور او جمع شدند و بناى توصيه و نصيحت را گذاردند تا شايد امام حسين (ع) را از اين كار منصرف كنند. 👈از جمله ( (ابن عباس) ) وقتى كه امام (ع) را در تصميم خويش استوار يافت به او پيشنهاد كرد: حالا كه قصد عزيمت از مكّه را دارى پس به يمن و كوهستانهاى اطراف آن برو و آنجا را پناهگاه قرار ده. (۴) ولى امام حسين (ع) آگاهانه تصميم گرفته است و اين سخنان در عزم راسخ او نمى تواند خللى ايجاد كند بنابراين به راه خود ادامه مى دهد. در بين راه يكى از امام مى پرسد: 🔷چرا بيرون آمدى؟ 👈معنى سخنش اين بود كه تو در مدينه جاى امنى داشتى آنجا در حرم جدت كنار قبر پيغمبر كسى معترض نمى شد. يا در مكّه مى ماندى كنار بيت اللّه الحرام، اكنون كه بيرون آمدى براى خودت خطر ايجاد كردى! 🔷امام (ع) در جواب فرمود: اشتباه مى كنى، من اگر در سوراخ يك حيوان هم پنهان شوم، آنها مرا رها نخواهند كرد، تا اين خون را از قلب من بيرون بريزند، اختلاف من با آنها اختلاف آشتى پذيرى نيست آنها از من چيزى مى خواهند كه من به هيچ وجه حاضر نيستم زير بار آن بروم من هم چيزى مى خواهم كه آنها به هيچ وجه قبول نمى كنند. (۵) قافله امام به سر حد كوفه مى رسد در اين هنگام با لشكر حر مواجه مى گردد، امام حسين ع در اينجا خطاب به مردم كوفه مى فرمايد: 👈👈 شما مرا دعوت كرديد، و من هم اجابت كردم، اما اگر منصرف شديد و نمى خواهيد بر مى گردم. البته اين معنايش اين نيست كه برمى گردم و با يزيد بيعت مى كنم و از تمام حرفهايى كه در باب امر به معروف و نهى از منكر شيوع فسادها و وظيفه مسلمانان، در اين شرايط گفته ام، صرف نظر مى كنم، بيعت كرده و در خانه خدا مى نشينم و سكوت مى كنم! خير، من اين حكومت را صالح نمى دانم و براى خود وظيفه اى قائل هستم. شما مردم كوفه مرا دعوت كرديد گفتيد: اى حسين! تو را در هدفى كه دارى يارى مى دهيم، اگر بيعت نمى كنى، نكن. تو به عنوان امر به معروف و نهى از منكر اعتراض دارى، از اينرو قيام كرده اى، ما تو را يارى مى كنيم من هم آمده‌ام سراغ كسانى كه به من وعده يارى داده اند، حالا مى گوييد: مردم كوفه به وعده خودشان عمل نمى كنند بسيار خوب! ما هم به كوفه نمى رويم، برمى گرديم به جايى كه مركز اصلى خودمان است. به مدينه يا به حجاز يا به مكّه مى رويم تا خدا چه خواهد؟ به هرحال ما بيعت نمى كنيم ولو بر سر بيعت كردن كشته شويم. (۶) 👈👈 از اينجا معلوم مى شود كه آنجه در كتابهاى مدارس گذشته آمده بود و در آن انگيزه قيام حسين (ع) را نامه هاى مردم كوفه معرفى مى كردند حرفى است بى اساس و خلاف واقع، 👈زيرا امام حسين (ع) قيام و نهضت خويش را از مدينه اغاز كرده بود و در حالى كه نامه هاى مردم كوفه پس از دو ماه اقامت در مكه بدست آن حضرت مى رسد. 🔸 كتاب حماسه حسينى، ج ۲، صص ۳۱ و ۳۲. ۱- حماسه حسينى، ج ۲، ص ۳۴. ۲- دو مركز نيرو در كشور اسلامى آن روز وجود داشت: كوفه و شام ۳- حماسه حسينى، ج ۲، ص ۳۲. ۴- حماسه حسينى، ج ۲، ص ۳۴. ۵- حماسه حسينى، ج ۲، ص ۳۳. تهیه شده در: 💠کانال @Forqancybery ✅پاسخ به شبهاتِ
722 مشاهده