در روند نمادپردازی ملی ایران، به‌ویژه از عصر صفویه به این‌سو، شیر به‌عنوان نماد برجسته‌ی هویت ملی و اعتقادی ایرانیان شناخته می‌شود. این نماد، برگرفته از القاب امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، به‌ویژه عنوان «اسدالله الغالب»، نمایانگر شجاعت، دلاوری و پیروزی در عرصه‌های نبرد و عدالت‌خواهی است.
با این‌حال، در دوران معاصر و به‌ویژه با نفوذ گفتمان‌های غرب‌گرایانه و لیبرالی، تلاش‌هایی برای حذف این نماد اصیل و جایگزینی آن با نمادهایی کم‌مایه چون گربه‌ی پیزوری بنام یوز ایرانی! صورت گرفته است؛ انتخابی که نه‌تنها فاقد پشتوانه تاریخی و فرهنگی عمیق است، بلکه گسستی نمادین میان گذشته‌ی پرافتخار ایران و هویت معاصر آن پدید می‌آورد.
حافظه‌ی تاریخی ملت ایران همچنان شیر را به‌عنوان نماد ریشه‌دار قدرت، عدالت و ایمان پاس می‌دارد، و این پیوستار معنایی، برخلاف اراده‌ی جریانات وابسته، از بین‌رفتنی نیست.
#شیر_خیزان
#Narnia
طاها عسکری 🇮🇷
🔻در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید🔻
@Haazer_javab1