فساد مالی درباریان پهلوی
داستان فساد مالی دربار پهلوی و خبر بخور بخورهای عجیب و غریب شان تا کجا رفته باشد خوب است؟ تا سنای آمریکا! «فریدون هویدا» در کتاب «سقوط شاه» می نویسد: «یک بار کمیسیون تحقیق سنای آمریکا فاش کرد که در جریان یکی از معاملات با کمپانی های آمریکایی، عده زیادی از جمله شوهر خواهر شاه و فرمانده نیروی هوایی ایران به اتفاق پسر بزرگ اشرف پهلوی رشوه هنگفتی دریافت کرده اند.»
فساد مالی درباریان پهلوی و نزدیکان شان در سطوح بالا و با ارقام کلان بود؛ عمده مفاسد نیز به قراردادهای دولتی مربوط می شد. هر یک از پهلوی ها یک شاخه از فعالیت های اقتصادی ایران از معادن و فلزات گرفته تا بانکداری و صنعت و ساختمان سازی را در اختیار داشتند و از طریق شرکت های ایرانی یا خارجی که مالک یا سهامدار آن ها بودند با دولت ایران قراردادهای کلان امضا می کردند. معلوم است خودشان نقشی در کارها نداشتند و فقط سهمشان را برمی داشتند و سپس کار به شرکت دیگری واگذار می شد. درباریان و اطرافیانشان بیش از 500 شرکت و کارخانه بزرگ در ایران داشتند و اقتصاد ایران را در سیطره خود گرفته بودند.
در دربار برای بیشتر چاپیدن بودجه و دارایی ایران رقابتی بزرگ هم وجود داشت. وضعیت به گونه ای بود که ساواک و حتی سفارت های آمریکا و انگلستان گاه وبیگاه به شاه خبر می دادند که آش شور شده و به دلیل اینکه مفاسد مالی پهلوی ها نزد مردم لو رفته، باید به نحوی جلوی فساد را بگیرد؛ ولی گوش شنوایی نبود. اشرف پهلوی علاوه بر رشوه گیری و سایر منابع درآمدی! به تجارت کلان موادمخدر نیز می پرداخت. ناگفته پیداست اخطارهای ساواک در این باره نیز به نتیجه ای نمی رسید.
بساط بخور بخور پهلوی ها در سال های پایانی حکومت شاه به دلیل افزایش قیمت نفت رنگارنگ تر شده بود. البته شاه و اعضای نزدیک خانواده اش یک منبع درآمد ویژه هم داشتند؛ بنا به اسنادی که پس از پیروزی انقلاب به دست آمد میلیون ها دلار از پول نفت یک راست به حساب بنیاد پهلوی می رفت و ازآنجا میان شاه و اطرافیان درجه یک وی تقسیم می شد. فساد میان شاه و درباریان موضوعی ای ریشه ای و عادی بود؛ بی دلیل نیست که «امیر عباس هویدا» نخست وزیر شاه یک بار به یکی از دوستانش گفته: «تو نمی توانی درک کنی که در دربار چه می گذرد. مسابقه غارتگری است، لانه فساد است.»
این چنین بود که پهلوی ها خانواده ای شدند با ثروتی افسانه ای که بیش از 100 میلیارد دلار آن تا بهمن 57 از کشور خارج شد. پهلوی ها شبکه ای انحصاری و خصوصی داشتند برای بخور بخورهای کلان و به قدری ثروت اندوختند که در تاریخ ایران بی نظیر است. وضعیت به گونه ای بود که حالا بسیاری از مورخان از هر جناحی و با هر تفکری قبول دارند که فساد مالی درباریان که همان موقع هم نزد همگان مشهور بود یکی از مهم ترین دلایل سقوط رژیم پهلوی است.
https://hawzah.net/fa/Note/View/73720/فساد-مالی-درباریان-پهلوی