مشکل انقلابی های جامعه مون خیلی وقتا اینه که با خودشون روراست نیستن! 😢 اگر میان کاری رو شروع می کنن، هدفشون برای خودشون روشن نیست. یا همه چیزو باهم میخوان، یا میزنن زیر میز و قهر می کنن و دیگه واسه هیچی حوصله ندارن! میخوان بی نظمی ها و آشفتگی های ذهنی شونو گردن بقیه بندازن تا از حسی شبیه عذاب وجدان خلاص بشن! هرچیزی به جای خودش خوب و لازمه، اما قرار نیست یک نفر همه کارهای خوب رو یک تنه انجام بده، بعدشم که دید در توانش نیست، حالش گرفته بشه! یاد گرفتن مهارت جدید هم صبر میخواد، و بدون آموزش و تمرین و مطالعه خودبخود کسی به درجه لذت بردن از فعالیت سیاسی نمیرسه.☺️