💠 انباشت بدون ارتباط: هوش مصنوعی چگونه جلسات کاری را از معنا تهی می‌کند؟ /واشنگتن‌پست/ 🔹 در عصر ویدیوکال‌های فرساینده، کارمندان بسیاری تصمیم گرفته‌اند به‌جای خود، ربات‌هایی بفرستند که فقط گوش می‌دهند، یادداشت می‌نویسند، و غایبانه حضور دارند. «کلیفتون سلرز» ماه گذشته در جلسه‌ای آنلاین شرکت کرد که در آن، تعداد بات‌های هوش مصنوعی از انسان‌ها بیشتر بود. از میان ۱۶ شرکت‌کننده، فقط ۶ نفر واقعی بودند و ۱۰ مورد دیگر، اپلیکیشن‌هایی یادداشت‌بردار و مبتنی بر هوش مصنوعی بودند که وظیفه ضبط، پیاده‌سازی و خلاصه‌سازی جلسه را داشتند. سلرز گفت: «من می‌خواهم با انسان‌ها حرف بزنم، نه با لشگری از بات‌های ساکت»، هرچند خودش هم گاه‌گاهی از این دستیارهای دیجیتال استفاده کرده است. 🔹رشد فزاینده ابزارهای هوش مصنوعی در محیط‌های کاریِ حرفه‌ای، همزمان با تسهیل وظایف، معادلات جدیدی در آداب جلسات ایجاد کرده است. اگر پیش‌تر خاموش بودن دوربین و میکروفن امری غیرعادی نبود، حالا ارسال کامل یک نماینده دیجیتال و حذف فیزیکی کارمند از جلسه در حال تبدیل به یک روند است. زوم، تیمز و گوگل میت امکاناتی برای ضبط و خلاصه‌سازی جلسات بدون حضور فیزیکی افراد فراهم کرده‌اند. شرکت‌هایی نظیر Otter.ai، و حتی ChatGPT با افزودن حالت «ضبط جلسه»، نقش دستیار جلسه را ایفا می‌کنند. البته هنوز این دستیارها قادر به ارائه یا تصمیم‌گیری نیستند. با این حال، مدیرعامل زوم از ایده «دوقلوهای دیجیتال» سخن گفته که می‌توانند در آینده‌ای نزدیک، به‌جای افراد در جلسات شرکت کرده و اقداماتی نیز انجام دهند. 🔹 فراموشی در حال انقراض است؛ «الی میلر»، مدیرعامل شرکت Open Machine، در گفت‌وگویی تلفنی گفت: «در حال ورود به جهانی هستیم که در آن، چیزی فراموش نمی‌شود». او معتقد است ضبط دائمی صدا و تصویر در حال تغییر رفتار انسانی است؛ از مهمانی‌های دانشجویی تا اتاق هیئت‌مدیره. میکلر عادت دارد دستیار هوش مصنوعی‌اش را در پنج دقیقه پایانی هر جلسه خاموش کند، چرا که معتقد است در نبود این ربات‌ها، گفت‌وگوها صمیمی‌تر، بی‌پرده‌تر و واقعی‌تر می‌شود. از سوی دیگر، استفاده از این ابزارها ممکن است با قوانین حریم خصوصی و شنود برخی ایالات آمریکا هم در تعارض باشد. «جاشوا ویور»، مدیر نوآوری انجمن وکلای ایالت تگزاس، می‌گوید استفاده بی‌اطلاع از چنین ابزاری ممکن است فرد را در معرض مسئولیت‌های مدنی یا کیفری قرار دهد. حتی در کنفرانسی با توافق‌نامه‌های عدم افشا (NDA)، یکی از افراد با استفاده از عینک هوشمند Ray-Ban Meta اقدام به ضبط مخفیانه کرد. ویور می‌گوید: «اگر کسی واقعاً بخواهد ضبط کند، در حال حاضر عملاً راهی برای جلوگیری از آن وجود ندارد». 🔹 ابهام قانونی و افول معنا؛ در برخی ایالت‌ها، رضایت یک‌طرفه برای ضبط صدا کافی است. اما ایالت‌هایی مانند کالیفرنیا و پنسیلوانیا نیاز به رضایت تمامی طرف‌ها دارند. با این حال، برخی ابزارها حتی بدون ورود رسمی به جلسه، از طریق شنود صوت سیستم کاربر، جلسه را ضبط می‌کنند، بدون اینکه سایرین متوجه شوند. «لیز هندرسون»، مشاور استراتژی تجاری در بریتانیا، تجربه‌ای تلخ دارد. او در یک جلسه تیمز شرکت کرده بود، بی‌آنکه بداند جلسه در حال ضبط است. دو روز بعد، متن همان جلسه، به‌صورت عمومی در یک نشست شرکت به نمایش درآمد. هندرسون که اسم و سخنانش در میان صدها همکار نمایش داده شده بود، گفت: «وحشت کردم که نکند چیزی گفته باشم که حالا همه می‌بینند!» هرچند برخی مانند «نیل شاه» (مدیر یک شرکت مراقبت از سالمندان) عاشق این ابزارها هستند، اما انباشت بی‌پایان متن‌های پیاده‌شده باعث شده او بگوید: «وقتی داده زیاد شود، معنا از دست می‌رود». 🔻 در نهایت، «کیپ گلیزر»، مدیر یک دبیرستان در سیلیکون‌ولی، اشاره می‌کند که افزایش استفاده از بات‌ها شبیه دانش‌آموزانی است که از هوش مصنوعی برای تقلب استفاده می‌کنند. این شاید نشانه‌ای است که ساختار جلسات ما نیز نیاز به بازنگری دارد. او می‌گوید: «اگر تصمیم مهمی در پیش است، به افراد می‌گویم: می‌خواهم صدای واقعی‌ات را بشنوم، نه گزارش ربات‌ها را.» 🌐 متاکاگ | فراتر از شناخت