✍ روایت متاکاگ از کتاب «تکینگی، نزدیک‌تر است» 💠 کتابی را ورق می‌زنیم که از تحقق قریب‌الوقوعِ رؤیایی پرده برمی‌دارد که دیگر نمی‌توان نامش را صرفاً «آرمان‌شهر» گذاشت. «تکینگی نزدیک‌تر است» نوشته‌ی ری کرزویل، کتابی نیست برای سرگرمیِ ذهن، که خودِ ذهن را می‌برد به لبه‌های پرچالش زمان، جایی میان خیال و علم، میان رهایی و اضطراب. کرزویل، در این کتاب تنها درباره‌ی پیشرفت فناوری سخن نمی‌گوید، بلکه به گونه‌ای فلسفی، هستی انسان را در آیینه‌ی هوش مصنوعی بازخوانی می‌کند. او با شهامتی که خاص آینده‌پژوهان است، از جهانی حرف می‌زند که در آن، مغز انسان در شبکه‌ی ابر قرار می‌گیرد؛ جهانی که در آن مرگ، پروژه‌ای فناورانه برای احیا و بازسازیِ دیجیتال می‌شود. 💠 کتاب، بی‌آنکه حکم صادر کند، ما را به اندیشیدن فرا می‌خواند. به تأمل در این پرسش عمیق که اگر هوش، هزاران‌بار از ما فراتر رود، انسان بودن چه معنایی خواهد داشت؟ اگر نانوبات‌ها اتم به اتم پیکر ما را بازسازی کنند، آیا هنوز ما خودمان خواهیم بود؟ و اگر ذهن ما در جهان ابری حل شود، چه بر سر تنهایی، خاطره، عشق و دعا خواهد آمد؟ در این میان، او آینده را می‌نگرد با چشمی علمی و دلی امیدوار. هم از خطرات می‌گوید، از چالش‌هایی چون بیکاری گسترده، تهدید هویت و مخاطرات اخلاقی، و هم از فرصت‌هایی بی‌نظیر برای پایان‌دادن به فقر، بیماری و محدودیت‌های زیستی. 🌐 متاکاگ | فراتر از شناخت