امروز تو باشگاه سیر مطالعاتی شهید مطهری تو برنامهٔ «بهخوان» یه برش کتاب به چشمم خورد که دوست داشتم با شما هم به اشتراک بذارمش. جمله،جملهٔ سنگین و پرمضمونیه.. از یه طرف دیگه به این باید فکر کنیم که وقتِ خودمون رو چقدر هدر دادیم..این عمر وقفِ عبودیت و بندگیِ خدا بود..چکارش کردیم؟!برای کدوم غیرخدایی صرفش کردیم..با کی شریکش کردیم.؟ به قول آقای صفایی: بیاید مشرک بشیم و یکم خدا رو شریک قرار بدیم..