رادیو از دست ارمیا رها شده بود و روی میز افتاده بود. پوسته پلاستیکی‌اش ترک خورده بود اما برای کسی مهم نبود. رادیو همچنان ادامه می‌داد. ... خدایا به جان واصل امامی که شهامت و شهادت و عزت و سربلندی را در سیاه‌ترین دوره حاکمیت استکبار به امت مظلوم بخشید، به دل دردمند بنده‌گان خوبت که حق ره‌بری امام بزرگ خویش را به خوبی ادا کرده و می‌کنند، صبر و صلابت عنایت فرما. خمینی روح خدا در کالبد زمان بود و روح خدا جاودانه است و این سنت تغییر ناپذیر ربوبی است که مردان بزرگ که مظهر حقیقت ناب‌اند چون در گذرند،خورشید وجودشان در افقی بالاتر در آسمان جان انسان‌های حقیقت‌جو طلوع خواهد کرد و اندیشه و آرمان‌شان سلسله‌جنبان تاریخ خواهد شد... ارمیا؛ رضا امیرخانی