امام سجاد در دعا عرضه می‌دارد: «خدای من! قسم به عزت و جلال ،تو اگر مرا در زنجیرها ببندی، و در بین مردم از عطایت محروم کنی و چشم‌های بندگان را به بدی‌های من دلالت کنی و امر کنی مرا به سوی آتش برند و بین من و خوبان حائل شوى، من امیدم را از تو قطع نمیکنم و آرزوی عفو را دگرگون نکنم، و دوستی تو از قلب من خارج نخواهد شد، خدایا! من نعمت‌های تو را فراموش نمی‌کنم و ستر و پوشش و رفتار نیکوی ترا در دار دنیا از یاد نمی‌برم .»