- پسرجان! آیا خداوند که عدل مطلق است، و مهر مطلق، مهر و عدل خویش را بر جَمادی و نامی و انسان _ جاندار و بی‌جان _ یکسان می‌بخشد؟ و به گمان تو «تقسیمِ برابر» یا «تقسیمِ به نسبت» کدام یک نشانه‌ی راستین عدل الهی‌ست؟ - این بنده در مقامی نیست که بتواند حد وقوع عدل و مهر الهی را مشخص کند و بداند که مصلحت خداوند در چیست. این بنده طالب شناخت است، نه _ استغفرالله _ قاضی دستگاه حق؛ اما از این گذشته بنده‌ی حقیر هیچ گمانی نمی‌بَرَد که در جهان ما بی‌جانی هم موجود باشد. همه چیز را جانی هست و حرکتی به شوقی و شوری. شب به لطافت ذکر حق می‌گوید، و روز به روشنی. شب، بخشی از حق را بیان می‌کند، روز بخشی دیگر را. سنگ و آهن و الماس نیر یقیناً به زبانی تسبیح حق می‌گویند. من، در کنار رودخانه‌های خروشان، بارها نشسته‌ام ای شیخ! ندیده‌ام رودی را که پیوسته به خواندن سرودی در ستایش حق مشغول نباشد. 📚مردی در تبعید ابدی (براساس داستان زندگی ملاصدرای شیرازی صدرالمتالهین) ✍نادر ابراهیمی