هدایت شده از کتابخانهٔ نیمه‌شب
به گمان من هر آدمی را کله‌شقی‌هایش می‌سازد یعنی به اعتبار مقدار کله شقی‌اش آدم است. البته منظورم خودخواهی‌هایش نیست. حساب خودخواهی از غرور به کلی جداست و کله شقی جزئی از غرور است،جزء مشاهده‌شدنی غرور است. آدم خودخواه آدم درمانده مفلوک توسری خور بدبخت سیه‌روزی است که تن به هرجور نوکری می‌دهد به این دلیل که فقط خودش را می‌خواد و هیچ چیز توی دنیا به اندازه وجود خودش،زنده ماندن خودش برایش اهمیت ندارد. به این ترتیب شرف هم برایش اهمیت ندارد،اخلاق هم برایش اهمیت ندارد،سلامت روح هم برایش اهمیت ندارد،خانواده و دوست و میهن و ملت و مردم هم براش اهمیت ندارند. پای شما را هزار بار می‌بوسد،به این دلیل که می‌ترسد مبادا به «خود» او صدمه‌یی بزنید. 📚ابن مشغله ✍ نادر ابراهیمی