ترامپ از ابتدا می‌خواست بَرنده و قهرمان این صحنه او باشد. بیاید جلوی دوربین‌ها و بگوید "من" تمامش کردم. بزدل‌های آمریکایی که پشت غول‌های آهنی پنهان شده‌اند دوست دارند نمایش خود را جلوی رسانه‌ها کامل کنند. ترامپ قهرمان پوشالی عصر هایپررئالیتی و برساخت‌های هالیوودی است. او تمامش نکرد، بلکه آغازش کرد؛ دیوانه‌ای سنگی در چاهی انداخته؛ اینکه زخمی که زده کاری نبوده یا خسارتها چنین و چنان است، مساله فرعی است. سکانس پایانی نمایش ترامپ، پرچم سفیدی است که باید جمهوری اسلامی بلند کند. آیا چنین خواهد شد؟ آیا مردم ترسیده‌اند؟ آیا مسئولان به تنبیه آمریکا فکر می‌کنند یا با مداهنه و تغافل از کنار آن عبور می‌کنند؟ شیطان بزرگ مستقیماً وارد منازعه با ما شده. بدون نقاب، بدون نیروهای نیابتی‌اش و این فارغ از این‌که گویای زمین‌گیر شدن همه‌ی دست و بازوهای نحس نیابتی او در منطقه در برای عملیات وعده‌ی صادق است، کشاندن بازی به راند آخر است. کار ما "دفاع" است و این "تنها کار ممکن شرافتمندانه و درست" است. دفاع، مقدس است و عقلانی. و این دفاع است که همواره منصور به نصرت الهی است. حالا دفاع ما عمق و معنای بیشتری یافته؛ ما به اسم انسان و ایران و اسلام می‌جنگیم و در جنگ به موشکها و پهپادهای‌مان بیش از خداوند اعتماد نداریم. ترس از B2 و F35، همانا عبادت شیطان و پذیرفتن ولایت ابلیس است: إِنَّمَا ذَلِکُمُ الشَّیْطَانُ یُخَوِّفُ أَوْلِیَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ پس به نام خدایی که از B2 و F35 بزرگتر است. ما به نام او و برای او زنده‌‌ایم و می‌میریم. ➕️ @Yaminpour