عالی‌ترین اسوه عالی‌ترین اسوه و الگوی فنای در ذات حقّ تعالی آن امام معصوم بود-روحی و أرواحُ العالَمینَ فداه-که نه تنها در روز عاشورا از هرچه بود گذشت، بلکه نفس مقدّسش در راه خدا اینطور بود. سیّد الشّهداء علیه السلام در روز عاشورا سیّد الشّهداء نشد؛ قبلاً هم همینطور بود، نفسش اینگونه بود. روز عاشورا روز تجلّی و ظهور بود، روز انکشاف بود که بر اهل عوالم و خلائق روشن کرد آنچه را که باید روشن نماید. چه خوب ناصرالدین شاه قاجار در این باره سروده است: عشق بازی کار هر شیاد نیست این شکار دام هر صیاد نیست عاشقی را قابلیت لازم است طالب حق را حقیقت لازم است عشق از معشوق اول سر زند تا به عاشق جلوه ی دیگر کند تا بحدی که برد هستی از او سر زند صد شورش و مستی از او شاهد این مدعی خواهی اگر بر حسین و حالت او کن نظر روز عاشورا در آن میدان عشق کرد رو را جانب سلطان عشق بارالها این سرم این پیکرم این علمدار رشید این اکبرم این سکینه این رقیه این رباب این عروس دست و پا از خون خضاب این من و این ساربان این شمر دون این تن عریان میان خاک و خون این من و این ذکر یارب یاربم این من و این ناله های زینبم پس خطاب آمد ز حق کی شاه عشق ای حسین ای یکه تاز راه عشق گر تو بر من عاشقی ای محترم پرده برکش من بتو عاشق ترم غم مخور که من خریدار توام مشتری بر جنس بازار توام هر چه بودت داده ای در راه ما مرحبا صد مرحبا خود هم بیا خود بیا که می کشم من ناز تو عرش و فرشم جمله پا انداز تو لیک خود نیا تنها در بزم یار خود بیا و اصغرت را هم بیار خوش بود در بزم یاران بلبلی خاصه در منقار او باشد گلی خود تو بلبل گل علی اصغرت زودتر بشتاب سوی داورت - علامه محمدحسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه