کتابخانهٔ نیمه‌شب
هرکس با ایشان می‌نشست؛ و زبان خاموش و سکوت مطلق ایشان را می‌نگریست، می‌پنداشت که این مرد در مفکرهٔ خ
من چه گویم درباره کسیکه عمرم و حیاتم و نفسم با اوست . من اگر خداشناس باشم یا پیغمبر شناس ، و یا امام شناس، همه اینها به برکت رحمت و لطف اوست.
✍ علامه سید محمدحسین طهرانی
#قطره