بشر قرن بیستم مشغول دست و پا زدن در«مرداب متعفّن الحاد و جاهلیت عصر مدرن» بود که ناگهان... نسیمی با «رایحه خوش توحید» از «سرزمین سلمان» نواختن گرفت... چهارده قرن پس از هجرت تاریخ ساز رسول اعظم، فرزندی از نسل او برخاست؛ طنین نگاهش، زلزله ای در کاخ طاغوتیان و شیاطین عالم انداخت و فیض وجودش، فصل جدیدی در ربط زمین و زمینیان با عالم نور و ملکوت گشود... او با قیام خود نه تنها اسلام و تشیع را جانی دوباره بخشید؛ بلکه میلیاردها انسان گمگشته در «برهوت شرک» را به رجعتی دوباره به «معنویت» و «توحید» فراخواند. او تبر ابراهیمی‌اش را بر گردن بت‌های رنگارنگ دوران؛ ،لیبرالیسم، کاپیتالیسم، مارکسیسم، ماتریالیسم، ناسیونالیسم و فمینیسم فرود آورد. او جبهه شرک را به مبارزه طلبید و حقیقت «الله اکبر» را نه در لابلای کتاب‌ها و بر روی کاغذها، بلکه در میدان اجتماعی به ظهور رساند... آری؛«امام روح الله خمینی»،حقیقتاً «روح خدا» بود و انقلاب اسلامی‌اش هم «روح یک جهان بی‌روح». -تعبیر «میشل فوکو» فیلسوف فرانسوی از انقلاب اسلامی ایران #قطره