ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش پیوسته در حمایت لطف اله باش از خارجی، هزار به یک جو نمی‌خرند گو کوه تا به کوه منافق سپاه باش چون احمدم شفیع بود روز رستخیز گو این تنِ بلاکشِ من، پرگناه باش آن را که دوستیِّ علی نیست، کافر است گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش امروز زنده‌ام به ولای تو یا علی فردا به روح پاک امامان گواه باش قبر امام هشتم، سلطان دین رضا از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش دستت نمی رسد که بچینی گلی ز شاخ باری به پای گلبن ایشان، گیاه باش مرد خدا شناس که تقوا طلب کند خواهی سفید جامه و خواهی سیاه باش حافظ طریق بندگی شاه پیشه کن وانگاه در طریق، چو مردان راه باش -شعر منسوب به حافظ علیه الرحمه