*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * #براساس_زندگینامه_شهید_غلامعلی_رهسپار* * #نویسنده_غلامرضا_کافی* * #قسمت_پنجاه_و_دوم* سه سال بعد از شروع جنگ که دوره آموزشی پاسداری ۲۲ را می گذراندم غلام علی هم دوره آموزشی پاسداری بود. سال ۱۳۶۲ که غلامعلی به عضویت سپاه در آمده بود. من با ماشین میرفتم توی منطقه و بهش سر میزدم. غلامعلی دسته مخابرات بود و من دسته مهندسی. دلم خیلی هواشو کرده بود. پرسیدم و گفتند توی خط عین خوش هست. آدرس گرفتم و رفتم. نزدیک شدم و از چند نفر پرسیدم: _ببخشید شما غلام علی رهسپار را می شناسید؟ یکیشون همین که خواست جوابم بده یک موتوری ترمز زد و گفت:صادق سر برگردوندم دیدم غلامعلیه. _پسر تو اینجا چه کار می‌کنی ؟چقدر دلم برات تنگ شده بود. همدیگر را گرفتیم توی آغوش. _صادق دلم خیلی هواتو کرده بود. از دور شناختمت. _منم دلم خیلی هواتو کرده بود به خاطر همین سراغت رو گرفتم گفتند اینجایی. دستمو گرفت و من رو برد سنگر مخابرات. نشستیم و غلامعلی چایی آورد و خوردیم. از خاطرات مسجد و دوره آموزشی گفتیم و خندیدیم. _راستی صادق میخوای زنگ بزنی به خونتون؟! _خونه ؟!از اینجا؟! _بله همین جا دیگه شمارت را بده تا بگیرم با مادرت حرف بزن. تقریباً یک دقیقه با تلفن صحبت کردم.انگار دنیا را بهم داده بودند تا اون روز فکر نمیکردم بشه مستقیم از خط مقدم به منزل تلفن کرد. 🌹غلامعلی علاوه بر رازداری دلسوز و فداکار هم بود. میدونستم دلسوزی غلامعلی مربوط به خونه و اقوام نیست و توی جبهه هم همینطوره.یک روز که عبدالرحمان تاریخ از دوستان غلامعلی برای عیادت پدر غلام آمده بود گفتم بچه ام خیلی دلسوز و فداکار بود اگه الان بود خیلی به پدرش می رسید. _آره حاج خانم غلامعلی توی دلسوزی و فداکاری نمونه بود. اسم فداکاری آوردی بذار خاطراتی که با غلامعلی دارم براتون تعریف کنم: _بچه ها عجله کنید! بجنبید ...دیر میشه! بعد از نهار باید بریم برای تحویل گرفتن خط.. قرار بود فردا عملیات داشته باشیم مدتی بود اومده بودیم پادگان برای آموزش و بعد از اون ما را فرستادند جبهه شوش که منطقه‌ای ماسه‌ای بود. ادامه دارد.. @Modafeaneharaam