🌷  بسم رب‌ الشهداء و الصدیقین 🌷 🥀 #قرار_بی‌قرار 🌹 خاطرات شهید مدافع حرم #مصطفی_صدرزاده قسمت 5⃣0⃣1⃣ عین دوچرخه دنده ای با آنها رفتار می کرد. هر وقت که لازم بود سرعت شان را کم و زیاد می‌کرد. همۀ اینها برای این بود که مصطفی خودش را هم بازی آنها می دانست و پابه پای بچه ها با آن ها شیطنت می کرد. بین همین بازی‌ها و شیطنت ها به بچه ها احکام یاد می داد. درباره اخلاق، خدا و خیلی چیزهای دیگر حرف میزد. همه این حرف‌ها وسط تفریح و بازی اش با بچه ها بود. برای بچه هایش لباس پلنگی بسیج گرفته بود و با هزینه شخصی آن ها را اندازه شان کرده بود. آن وقت‌ها که هنوز دست و پای بسیج را قیچی نکرده بودند، ما پست و گشت داشتیم. برای تیراندازی هم ما را می‌بردند میدان تیر و به هرکس ده تا فشنگ می دادند. مصطفی سه چهار تا را شلیک می‌کرد و بقیه را می برد برای بچه ها. گاهی هم به ما خرده می گرفت و می گفت: « چرا همه تیرا رو شلیک می‌کنید؟ چند تاش رو برای بچه های من بذارید! » می‌خواست بچه ها در فضای امن تیراندازی کنند تا گوش شان با این صدا آشنا شود. وقتی که رفت حوزه فقط پنجشنبه و جمعه‌ها می آمد بسیج، اما همان وقت را برای بچه ها و هیئت می گذاشت. در حوزه بود که با شهید بطحایی آشنا شد. حسابی شیفته روحیه قانع و با عزت نفس این سید شده بود. دنبال آن بود تا هر طور شده با شهید بطحایی باب دوستی را باز کند. آقای بطحایی در سطح بالاتر حوزه بود و به خاطر شیوه رفتار و منشش حسابی عزیز بود. بالأخره مصطفی به ایشان گفت: « بیا به من درس بده! » شهید بطحایی هم گفته بود: « بیا باهم مباحثه کنیم! » این هم مباحثگی باعث دوستی و رفت و آمدشان شد. مصطفی حسابی از این آدم تأثیر گرفته بود. ⬅️ ادامه دارد.... @Modafeaneharaam