پس سوال سومی پدید می‌آید: ما چه می‌کنیم یا چه خواهیم کرد؟ اولین شاخص قوت ما، عدم غافلگیری است. به دلیل شوک‌هایی که علی الخصوص در 23 خرداد وارد شد و همچنین توسعه سناریوهای تحلیلی و اطلاعاتی در خصوص طرح عملیاتی آمریکا، باعث شده تا سیستم در برابر شوک واکسینه شود. دومین شاخص، عدم استفاده از بسیاری از ابزارهای قدرت تا این لحظه با پیش بینی ورود آمریکا است. حملات قدرتمند سایبری، تنگه هرمز و انرژی خاورمیانه، ورود گروه های مقاومت اسلامی، جنگ دریاپایه علیه اهداف رژیم، شلیک صدها فروند موشک و پهپاد در آخرین کلاس خود به سوی اراضی اشغالی و آمریکا، یورش به گروهک های تروریستی مرزی، ورود جدی تر کشورهای هم پیمان به عرصه حمایتی و ابزارهای هسته ای فقط بخشی از اهرم‌های تهران است.