ماه‌هاست که صحبت از یک عملیات قریب‌الوقوع آمریکایی یا اسرائیلی در عراق و هدف قرار دادن ۱۶ الی ۲۶ هدف متعلق به مقاومت برجسته و جدی است. چند روز قبل محمد شیاع السودانی به مسقط سفر کرد؛ جایی که گفته می‌شود معامله نهایی جهت آزادی تسورکوف پس از ۱.۵ سال رایزنی فشرده جوش خورده است، در مقابل چیست؟ عدم اجرای حمله فوق، تداوم خروج آمریکا در چارچوب توافق و یک امتیاز بسیار جزئی. تصویر کلی اما این است که همه از یک حمله بزرگ صحبت می کنند که می تواند منجر به تغییر نظام شود؛ سودانی با هر نیت و برداشتی، به دنبال جلوگیری از آن است، در اطار و فصائل نیز دوگانه‌ای است که آیا با نخست وزیر همراهی کنیم تا چنین حمله‌ای رخ ندهد یا نه؟ که جو غالب به همراه نظر تهران و نجف، همراهی است. بنابراین با یک حساب سرانگشتی تا بدین جا، توقف حمله به آمریکا، توقف حمله به اسرائیل، تعویق تصویب قانون حشدالشعبی و اکنون آزادی الیزابت تسورکوف همه و همه امتیازاتی است که بغداد ارائه داده تا از آن حمله کذایی جلوگیری شود و مثلا نیروهای آمریکایی در چارچوب توافقی از کشور خارج شوند، امکانِ و ظرفیت مقاومت عراق نیز بالقوه حفظ گردد. پس باید دید این تا کِی جواب می‌دهد. @Muhallel