پس از حملات شدید و انهدام برج‌ها و ساختمان‌های بلندمرتبه در غزه که در واقع تاکتیکی با عنوان آتش برای خروج است، بخشی از مردم غزه نیز در حال خروج از شهر هستند. من در پست جداگانه‌ای با اتکا به روایت‌های درون شهر، خواهم گفت که آوارگی مردم از نقطه‌ای به نقطه دیگر چقدر سخت و دشوار است، جایی که برخی افراد از اول جنگ بیش از ۵۰ بار آواره شده‌اند و تصور این است که این آخر آوارگی است. بسیاری نیز در شهر غزه به دلیل خستگی و نداشتن چیزی برای از دست دادن، حاضر به تخلیه نیستند. از سمت دیگر گفته می‌شود نیروهای ارتش رژیم مقدمات لازم جهت عملیات "مشت آهنین" را آماده کرده و احتمالا تا ساعاتی دیگر و یا نهایتا چند روز آینده، عملیات فوق که شامل ورود زمینی و اشغال شهر است آغاز می‌شود، این اتفاقی بسیار تلخ است هر چند ورود گسترده زمینی نیز به معنای فراهم شدن عملیات‌های مقاومت است، عملیات‌هایی که لاجرم همراه با شجاعت، نزدیکی و درگیری تن‌ به تن بیشتر همراه خواهد بود، جایی که احتمالاً رزمندگان قسام و قدس نیز با محاسبه نبود چیزی برای از دست دادن، آخرین و قدرتمندترین ضربات خود را بر دشمن وارد خواهند کرد. در صورت اِشغال شهر غزه، طرح آوارگی نیز بیش از پیش دنبال خواهد شد. از این رو معتقدم که اجلاس فردای دوحه، آخرین فرصت همگرایی کشورهای عربی و اسلامی جهت انجام کاری مانند تشکیل ائتلاف نظامی و اتاق عملیات مشترک و یا تحریم واقعی است، در غیر این صورت شاهد فجایعی به مراتب سخت‌تر در نوار خواهیم بود. در پستی دیگر نیز راهکارهای مقاومت فلسطین بررسی خواهد شد. @Muhallel