به طور سنتی، دیدگاه‌هایی وجود داشتند که می‌گفتند رژیم به وسیله مشکلات داخلی و همچنین اتحاد کشورهای عربی - اسلامی می‌تواند به مرور فرسوده شده و به فروپاشی از درون سوق پیدا کند. و اما یک سال قبل، در چنین روزهایی که بوی اقدام رژیم از جبهه شمالی می‌آمد، تقریبا یک هفته قبل از آن شاهد بروز اعتراضات گسترده سیاسی، تظاهرات خیابانی و حتی اعتصابات بخش‌های خدماتی در رژیم بودیم. پس از پایان آن، گفته شد که نتانیاهو با پس زدن این خطر دیگر ترمزی نداشته، نمی توان بر روی عامل داخلی حساب باز کرده و تل‌آویو به سمت تشدید خواهد رفت. اکنون نوبت اهرم دوم است تا ثابت شود که کارا است یا خیر. اگر امروز در دوحه تصمیم خاصی گرفته نشود، این اهرم که "با اتحاد کشورهای عربی و اسلامی می‌توان جلوی جنایات اسرائیل را گرفت" نیز می‌سوزد، سوختن به این معنا که حتی فعال شدن بعدتر آن نیز بی‌فایده است و ما شاهد امواج جنایت و توسعه طلبی جدید رژیم در منطقه خواهیم بود که برخی مختصات آن در این تحلیل ذکر شد. مشکل اینجاست که برخی اعراب خصوصا سعودی و امارات تصور می‌کنند اکنون رژیم به سراغ آنها نرفته و فعلا بعد از محور مقاومت، با محور قطر و ترکیه + مصر کار دارد؛ غافل از اینکه در صورت جنگ جدید با ایران، مطابق ارزیابی‌ها به دلیل ورود احتمالی مستقیم آمریکا و ناتو به خط حمایتی، همین کشورها نیز در امان نخواهند بود. @Muhallel