در اخبار امروز عراق آمده است که جلسه‌ای با حضور سودانی، الاعرجی و الشطری(رئیس سرویس اطلاعاتی عراق) با رهبران اطار برگزار شده و در آن در خصوص طرحی برای مهار پیامدهای قرار گرفتن فصائل در FTO بحث شده است. طرح پیشنهادی شامل گام‌هایی مانند تعطیلی دفاتر رسمی فصائل، تحویل اردوگاه‌ها و اماکن به ارتش عراق و ادغام آن‌ها در حشد بوده است. سودانی نیز ابراز نگرانی کرده که با ورود گروه‌ها به لیست، رهبران آن‌ها هدف قرار می‌گیرند.
✍🏻 تحلیل:
۱. قبلا گفته شده بود که فعلا مدیریت پرونده عراق در دست آمریکاست و اسرائیل نیز منتظر نتایج اقدامات آمریکا می‌ماند. آمریکایی‌ها اکنون در عراق و لبنان(و حتی ایران) با ادغام اقدام امنیتی، تهدید نظامی، فشار اقتصادی و تفرقه سیاسی، قصد دارند مقاومت را با یک تصویر یک آینده فاجعه بار روبرو کند که چاره‌ای جز تسلیم و خلع سلاح ندارد.
۲. در لبنان همانطور که اشاره شد این پروژه تاکنون چندان کارآمد نبوده است. در عراق اما این پروژه حدودا کارایی داشته زیرا باعث عقب نشینی گام به گام شده اما خواسته اصلی آمریکا، هیچ گاه عدم حمله به نیروهایش و یا تعویق قانون یا آزادی یک اسیر نبوده بلکه وی به کمتر از خلع سلاح کامل و انحلال فصائل و حشدالشعبی که خود مقدمه بازآرایی صحنه سیاسی عراق است، راضی نیست. اکنون همه کارتهای قابل چانه زنی مصرف شده و همانطور که از خبر بالا معلوم است، بحث اصلی تازه آغاز شده است.
۳. به طور کلی در صحنه داخلی عراق سه گروه در خصوص خلع سلاح وجود دارد: گروه اول بخشی از شیعه و اکثریت کرد و سنی که معتقد به خلع سلاح اند. دوم. شیعیانِ دارای سلاح و گروه ها که مخالف اند و سوم گروه هایی که متناسب با شرایط خود را در یک گروه جای می دهند.
۴. سودانی نیز همواره سعی می کند نوعی میانجی گری کند با این حال مجموع اقداماتی که وی کرده بیشتر بازی در گروه اول محسوب می شود. مشخصا وی به دنبال منافع شخصی است اما خود او استدلال می کند که در صورت حمله نظامی به عراق و یا تحریم بخش نفت، هم عراق خفه خواهد شد، هم ایران ضربه خورده و هم خلع سلاح رخ خواهد داد. من معتقدم با این روند ما بزودی از السودانی نیز ضربه خواهیم خورد ولی حرف وی از جهتی درست است زیرا استفاده مقاومت و حتی ایران از عراق بیش از هر زمانی است و طبیعی است که تصمیم گیر در چنین موقعیتی به دنبال خرید وقت و البته زیر ضربه نرفتن امکان های خود باشد. باید توجه کرد که عراق به مراتب وابسته تر از لبنان به آمریکاست و تعدد گروه ها و مواضع بسیار بیشتر از صحنه لبنان است. طبیعی است که از این سیاستمداران و گروه ها بعید باشد که از آن ها بخواهید شما به خاطر مقاومت ایران و لبنان و یمن، ۹۰ درصد درآمد خود را از دست داده و زیر بمباران جدید بروید. باید این محدودیت ها و پیچیدگی های صحنه سیاسی داخلی عراق را نیز درک کرد هر چند اگر به ما باشد می گوییم به هر حال باید با جنگ مواجه شد.
۵. در این میان سوال مهم تری مطرح است؛ آیا تهاجم به عراق، به سود آمریکا و رژیم است؟ بدیهی است که اگر آمریکا بتواند بدون جنگ خواسته های خود را در این مرحله نیز تحمیل کند، جنگی رخ نمی دهد اما اگر خلع سلاح رخ ندهد، حمله محتمل است. در محاسبات طرف اسرائیلی دو موضوع مهم برای حمله به عراق وجود دارد: یکی احتمال پاسخ متقابل مقاومت به رژیم و خصوصا آمریکا و دوم. بسیج مجدد داخل عراق پشت مقاومت خصوصا حمایت و فتوای مرجعیت. بنابراین تل آویو به طور موازی با آمریکا، آماده سازی نظامی و گزینه های جایگزین را پیش خواهد برد ما نیز باید گزینه های سوم را خلق کنیم.
@Muhallel