انحنای روح من شانه های خسته‌ی غرور من تکیه‌گاه بی‌پناهی دلم شکسته است کتف گریه‌ های بی بهانه‌ام . بازوان حس شاعرانه‌ام زخم خورده است . درد های پوستی کجا ؟ درد دوستی کجا ؟ - قیصر امین پور