انصراف تیم ملی بسکتبال جوانان اردن از رویارویی با اسرائیل در مسابقات جهانی سوئیس، صرفاً یک تصمیم ورزشی نیست، بلکه کنشی نمادین در اعتراض به جنایات صهیونیست‌ها در غزه و بیانگر عمق نفی مشروعیت رژیم اسرائیل در وجدان عربی است. اگرچه اردن از سال ۱۹۹۴ با رژیم صهیونیستی پیمان صلح دارد، اما جامعه اردنی، به‌ویژه با بافت غالب فلسطینی‌تبار، هیچ‌گاه پذیرای عادی‌سازی واقعی روابط نبوده است. این انصراف در شرایطی رخ داد که رژیم حاکم بر امان به‌رغم همکاری امنیتی با تل‌آویو، با فشارهای مردمی فزاینده برای قطع روابط مواجه است. اقدام اردن، مانند مواضع مشابه مصر، ایران و لبنان، نشان می‌دهد که ورزش در خاورمیانه نه یک حوزه خنثی، بلکه میدانی برای تقابل هویتی است. شکست در میدان ورزشی برابر «دشمن صهیونی» به‌عنوان تحقیر ملی تلقی شده و انصراف، ولو به قیمت حذف فنی، ترجیح داده می‌شود. تجربه اخیر ثابت کرد که با وجود قراردادهای رسمی، پروژه عادی‌سازی شکست خورده و مقاومت مردمی، ولو در قالب امتناع ورزشی، هم‌چنان پررنگ و تعیین‌کننده است. مقاله کامل در سایت نبض ⭕️Https://eitaa.com/NEKBATIMES