«چهره های ماندگار حوزه» 👤 زندگی‌نامه‌ی مختصر شیخ بهایی بهاءالدین محمد عاملی معروف به شیخ بهایی، در سال ۹۵۳ هجری قمری در لبنان متولد شد و در نوجوانی همراه خانواده‌اش به ایران مهاجرت کرد. او از برجسته‌ترین علمای شیعه در دوره‌ی صفوی بود و در حوزه‌های مختلفی چون فقه، فلسفه، ریاضیات، نجوم، معماری و عرفان تخصص داشت. شیخ بهایی در زمان شاه عباس صفوی، مقام شیخ‌الاسلام را برعهده داشت و نقش مهمی در گسترش علوم اسلامی و طراحی بناهای مذهبی ایفا کرد. از آثار معماری منسوب به او می‌توان به تقسیم آب زاینده‌رود، منارجنبان اصفهان و صحن شش‌ضلعی حرم امام رضا (ع) اشاره کرد. او علاوه بر تألیف کتاب‌های فقهی و عرفانی، در علوم طبیعی، ریاضی و نجوم نیز آثار ماندگاری دارد. شیخ بهایی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری درگذشت و پیکرش در حرم امام رضا (ع) در مشهد دفن شد. 📆(۹۵۳–۱۰۳۰ هجری قمری) او یکی از جامع‌ترین علمای شیعه در عصر صفوی بود و ویژگی‌های زیر رو داشت: 🧠 تخصص‌ها: - فقیه و محدث: صاحب آثار فقهی مثل «جامع عباسی» - منجم و ریاضی‌دان: نوآوری در محاسبات نجومی و ریاضی - مهندس و معمار: طراحی منارجنبان اصفهان، تقسیم زاینده‌رود، نقشه صحن امام رضا (ع) - فیلسوف و شاعر: آثار عرفانی و ادبی مثل «مثنوی نان و حلوا» - لغت‌شناس و متکلم: تسلط بر زبان‌های عربی، فارسی، عبری و یونانی 🏛️ آثار معماری: - منارجنبان اصفهان - تقسیم آب زاینده‌رود - طراحی صحن شش‌ضلعی حرم امام رضا (ع) - نقشه حصار نجف ✅️ از ویژگی‌های کمتر شناخته‌شده‌ی شیخ بهایی، نقش او در طراحی و ابداع برخی سنت‌های غذایی ایرانی‌ست. گفته می‌شود نان سنگک با الهام از طراحی تنور خاصی که او برای سربازان صفوی پیشنهاد داد، شکل گرفت، تنوری با سنگ‌ریزه‌هایی در کف که باعث پخت یکنواخت نان می‌شد. همچنین، ارده‌حلوا به عنوان ترکیبی مقوی و ساده برای تغذیه طلاب و فقرا، به توصیه‌ی او رواج یافت و بعدها به یکی از خوراکی‌های سنتی ایرانی تبدیل شد. 🗣️ جمله‌ای از شیخ بهایی: > «علم، چراغ راه است؛ اما عمل، قدم برداشتن در آن راه.» 🆔 @Rasaneh_CSiSiR