🔰 مويـه‌‌ ی فِراق الا پيوسته با جانان كجايي؟ كجايي اي صميم جان، كجايي؟ الا آرش‌صفت، يكسر نهاده سر و جان بر سر پيمان كجايي؟ تو را يعقوب‌وَش چشم انتظارم الا اي بوي پيراهان كجايي؟ جدايي از من، اما در وجودم چو جان پنهان شده، پنهان كجايي؟ فكنده چنگ در حلقوم جان غم فراقم مي‌كشد هر آن، كجايي؟ كشم بر دوش تا كي لاشه‌ي خويش؟ شد اين لاشي مرا زندان، كجايي؟ بگو با اين تن بي‌جان چه سازم؟ مرا اي هم‌تن و هم‌جان كجايي؟ چرا برتافتي روي دل از من؟ نمي‌پرسي كه چوني، هان كجايي تو را ديريست مي‌خوانم، شتابي فراقم مي‌كشد الآن، كجايي؟ 💢 سروده آیت الله علی اکبر رشاد در فراق برادر تهران،‌ نوزدهم اسفندماه ۱۳۸۴ 🆔 @Rashad_ir