🔻 سلام. یک دختر چهار ساله و نیمه دارم . وقتی بچه‌ای را میبینه کارهای بدشو میخواد تکرار کنه یا وقتی یک بچه کوچیک می‌بینه میخواد کارهاش رو تکرار کنه. وقتی جایی میریم میخواد بمونه مثلاً خونه مادربزرگش یا خالش می‌ره میخواد شب اونجا بخوابه. چند باری اجازه دادم بمونه نصف شب میگه می‌خوام برم پیش مامانم. بعضی وقتا هم داستان‌هایی تعریف می‌کنه که من باورم میشه بعد که میبینم میفهمم چنین ماجرایی نبوده میگه مامان میخواستم شوخی کنم بخندیم. اگه خیلی تو اوج بازی باشه نمیره دستشویی یکم شلوارش خیس می‌کنه. در کل یک بچه‌ای هست که درک خیلی بالایی داره روابطش با همه خیلی خوبه از خودشم می‌تونه دفاع کنه حاضر جواب هم هست. پاسخ مشاور 🔻 سلام علیکم‌ خدمت شما مادر دلسوز و مهربان با توصیفات شما بنظر میاد طبع فرزندتون گرم باشه. شخصیت اجتماعی و برونگرا دارد و دوست دارد با اطرافیان خودش ارتباط نزدیک داشته باشد. به نظر میاد تک فرزند باشد و همین تنهایی می‌تواند دلیل این باشد که هر جا برای میهمانی میروید بخواهد شب همانجا بماند. شما چند مورد رو مطرح کردید که هیچ‌کدام مسئله عجیب و خاصی نیستند و معمولا در مواجهه با بیشتر کودکان این موارد را کم و بیش شاهد هستیم؛ پس دلیلی برای نگرانی وجود ندارد و باید در هر مورد بدانید که چگونه برخورد کنید که آن رفتار خاص در کودک ماندگار نشود‌. مثلا برای برخی موارد مثل تنهایی جایی‌ماندن باید قانون بگذارید و خودتان به قانون پایبند باشید که مثلا کسی تنها جایی نمی‌خوابد، یا فقط خانه مادربزرگ و... این قوانین بستگی به شرایط زندگی شما دارد. وقتی کودک ببیند که با گریه و اصرار و لجبازی نمی‌تواند نظر شما را برگرداند دیگر تکرار نخواهد کرد. یا در مورد تقلید از کودکان دیگر، این هم خیلی مورد عجیبی نیست، فقط نشان می‌دهد که کودک دوست دارد مثل آن کودک دیگر توجه بگیرد. خیلی مهم است که دفعات اول چطور برخورد می‌کنید. اولا خیلی نباید واکنش خاص نشان بدهید، حالا چه با خندیدن چه با نهی کردن و دعوا کردن و... بهتره حالت همدلی داشته باشید و بعد بی‌توجهی. مثلا دارد مثل یک کودک تازه زبان بازکرده حرف میزند، اول بگویید: "عه چه جالب حرف میزنی... قبلا میگفتی صندلی، حالا میگی دندلی..." فقط کارش رو توصیف کنید و بعد با مهربانی و آرامش بگویید که کارهای خودش را بیشتر دوست دارید و از کودکی‌اش بگویید که چطور بوده... اینکه کودک حرف غیرواقعی یا باصطلاح دروغ می‌گوید، اصلا به این معنی نیست که او دروغگو شده، یا قصد بدی دارد. دقت کنید که کودکان تا سنین ۵،۶ سال در بیشتر اوقات اتفاقاتی که دوست دارند پیش بیاید یا در تخیلشان هست را بصورت یک رخداد تعریف میکنند. در این مواقع اصلا نباید بدنبال جستجوی واقعیت باشید، باید طوری رفتار کنید که انگار حرف او را باور کرده و به او اعتماد دارید و هرگاه هم که دروغش برملا شد خیلی واکنش خاص مثبت یا منفی یا نصیحت و دعوا و اینها نداشته باشید. طوری رفتار کنید که ببیند هروقت راست می‌گوید بیشتر مورد توجه است. سعی کنید حتما روزانه ساعاتی را برای بازی کردن با فرزندتان در نظر بگیرید. بازیهایی که بیشتر به آنها علاقه دارد انجام دهید و توجه داشته باشید در کنار هیجان تحرک و انرژی لازم هم در بازیها گنجانده شود میتوانید زمانهایی را برای کتاب خواندن و نمایش در نظر بگیرید و از او بخواهید که نقش شخصیت اول داستان را بازی کند. و به وسیله داستان و نمایش رفتارهای نامناسب و عادات بد را نیز ترک کند. ❋ستاره مبین، کانال تخصصی مشاوره     ◣@Setare_mobin ◢ ࿐❁☘❒◌🌙◌❒☘❁࿐