🟢درسی از مکتب امام هادی علیه السلام
❇️ حديثى است از امام هادى (سلام اللّه عليه)، مى فرمايد:
🔸مَنْ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلا تَأْمَنْ شَرَّهُ (تحف العقول با ترجمه، ص 512، حديث 14)
🔹ترجمه : اگر كسى خودش در نزد خودش خوار بشود، اگر كسى احساس بزرگوارى را در خودش از دست بدهد،
يعنى خود را به عنوان يك موجود بزرگوار حس نكند- و به تعبيرى امروزى نزديك به اين تعبير- كسى كه در روح خودش احساس شخصيت اخلاقى و معنوى نكند،
از شر او بترس، از شر او ايمن مباش.
✅ برحسب كلام امير المؤمنين: "مَنْ كَرُمَت عَلَيْهِ نَفْسُهُ هانَتْ عَلَيْهِ شَهَواتُهُ"
اگر كسى در روح خود احساس شرافت و بزرگوارى بكند، براى او شهوترانى و دنبال هواى نفس رفتن كار منفورى است و نرفتنش كارى آسان
✅ [و برحسب كلام امام هادى عليه السلام] برعكس، آن كسى كه اين احساس در او نيست و در خود احساس نمى كند كه من كسى هستم، شخصيتى هستم، شرافتى دارم، بزرگوارى اى دارم، آن كسى كه اين احساس را باخت همه چيز را باخته است، "فلا تَأْمَنْ شَرَّهُ" .
✅ اگر انسان احترام ذات را از دست داد به فساد اخلاق كشيده مى شود ( مَنْ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلا تَأْمَنْ شَرَّهُ)
✅ و چون به واسطه عدم احترام اجتماعى، شخصيت اجتماعى را از دست داده، مانعى براى فساد و گناه نمى بيند.
🔹مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (فلسفه اخلاق)، ج22، ص: 574-573- و ص 427- با ویرایش جزئی -
🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا
shafaqna.com
🆔️
https://eitaa.com/shafaqna_com