نگاهی به زندگی و شخصیت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)؛ ازدستور تعقیب و دستگیری تا زندگی به صورت ناشناس  شفقنا- حضرت عبدالعظیم علیه السلام مشهور به سیدالکریم، فرزند عبداللّه بن علی، از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) بود که نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسید. عبدالعظیم، پنجشنبه چهارم ربیع ‏الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه متولد شد و روز جمعه پانزدهم شوال ۲۳۵، پس از ۷۹ سال زندگی سراسر بندگی و پرهیزگاری در ری دارفانی را وداع گفت و در همان دیار که شهرری امروز است، مدفون گردید. عبدالعظیم (ع) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه ی معصومین (ع) و نیز از چهره های بسیار محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به شمار می رفت. عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم، یعنی امام موسی کاظم (ع)، امام رضا(ع)، امام محمّد تقی (ع) و امام علی النّقی(ع) مقارن بود. دوران وی، گر چه عصر حاکمیت عباسیان و ایجاد خفقان و سخت گیری نسبت به شیعیان بوده است، ولی مدافعان دین و حافظان مکتب که روایات امامان را ثبت و نقل می کردند، نقش عمده ای در پاسداری و صیانت از فرهنگ والای اهل بیت (ع) داشتند و این بزرگوار نیز یکی از سنگربانان عقیده ی تابناک تشیع محسوب می شودکه در حفظ و انتشار سخنان ائمه ی اطهار، سخت کوشا بود و ستایشهای فراوان ائمه (ع) از وی نشان دهنده ی شخصیت والای علمی و معنوی وی می باشد 🆔 https://eitaa.com/shafaqna_com