✅از رسانه ها/ این خروس را می‏‌خواهیم برای چه؟ 🔹 مهرداد احمدی شیخانی، روزنامه‌نگار در هم میهن نوشت: هم‌نسلان من حتماً آن قدیم‌ها را یادشان هست که مردم توی خانه‌هایشان مرغ و خروس نگه می‌داشتند. واقعیت این است که آن زمان‌ها چنین چیزی امکانش بود. خانه‌ها حیاط داشتند و باغچه، یک گوشه حیاط می‌شد یک لانه‌ای برای مرغ و خروس و جوجه‌ها درست کرد و آشغال غذاها را هم ریخت جلویشان و گاهی هم یک دانی، گندمی، چیزی بر آن اضافه کرد. یا مثلاً خانم‌ها که آن‌موقع به آنها می‌گفتند اهل منزل، وقتی که سبزی پاک می‌کردند، آشغال سبزی‌ها را خرد می‌کردند و می‌ریختند جلوی مرغ و جوجه و خروس و اینطوری، هم یک‌جوری بازیافت ضایعات بود و هم یک‌طورهایی با نگهداری مرغ و خروس و جمع‌آوری روزانه تخم‌مرغ‌ها، به اقتصاد خانواده کمک می‌شد و هرازگاهی مرغی یا خروسی را کنار باغچه سر می‌بریدند و معمولاً آن را غذای مهمان می‌کردند و به قول یکی از دوستان قدیمی‌ام جناب «مصطفای صفدری» که معرف برخی سیاسیون قدیمی است و عمرش دراز باد، همان اهل منزل یک «خروس پلو»یی بار می‌گذاشتند. این روش زندگی، ادامه فرهنگ و زندگی روستایی بود که هنوز با جوان بودن شهرنشینی در کشور، همچنان بین بعضی رواج داشت. البته الان هم در بین بعضی خانواده‌ها در برخی شهرهای کوچک می‌توان چنین نوع زندگی را شاهد بود و اگر سفری به این شهرهای کوچک داشته‌اید، احتمالاً در زمان «خروس‌خوان» صبح، صدای خروسی را از دور شنیده‌اید، صدایی که دیگر در شهری مثل تهران یا دیگر شهرهای بزرگ کشور نمی‌شنوید یا خیلی به ندرت ممکن است شنیده باشید. برای همین، اصطلاح «خروس‌خوان»، با اینکه اصطلاحی است که در زبان ما همچنان رایج است ولی نسل جدید احتمالاً دیگر نمی‌داند که خروس‌خوان به چه وقتی از روز می‌گویند. با این همه گاهی ممکن است پیدا بشوند کسانی که به هر دلیلی هنوز مرغی یا خروسی در خانه، و نه خانه‌های حیاط‌دار سابق که در آپارتمان داشته باشند که این خودش ماجرایی است. https://fa.shafaqna.com/news/1725447/ جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com