واکاوی بحران قره باغ و نقش جمهوری اسلامی ایران در حل این بحران/ مرتضی اشرافی 🔸پژوهشگر همکار پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص) می گوید: بحران قره باغ، قبل از آنکه یک نوع بحران قومی و مذهبی باشد، نوعی بحران جغرافیایی و سرزمینی است، چر ا که در دوران اتحاد جماهیر شوروی آذریها و ارمنی ها بهترین روابط را با همدیگر داشتند، اما بعد از فروپاشی شوروی، بحران قره باغ در استخدام چارچوب ترتیبات امنیتی در منطقه قرا گرفت. 🔸به گزارش شفقنا، دکتر مرتضی اشرافی کارشناس مسائل اوراسیا در یادداشت اختصاصی که در اختیار شفقنا قرار داده،  آورده است: منطقه خودمختار قره‌باغ کوهستانی در جنوب شرقی کوه های قفقاز صغیر واقع شده است. این منطقه با مساحتی حدود ۴۴۰۰ کیلومتر، ۵/۱% از کل مساحت آذربایجان را به خود اختصاص داده[۱] که البته اکثریت جمعیتی ارمنی دارد. قره باغ یا سرزمین باغ های بزرگ از آن مناطقی است که در پی جنگ های ایران و روس، از قلمرو ایران جدا و به روسیه واگذار گردید. این سرزمین پرماجرا چه در زمان تزارها و چه بعد از حاکمیت هفتاد ساله کمونیست ها بر روسیه، از اهمیتی بسزا در منطقه قفقاز برخوردار بوده است. ابعاد این اهمیت را می توان در تاریخ کهن این منطقه، وضعیت طبیعی آن و مناسبات قومی مسلمانان و ارمنی ها در این سرزمین جستجو کرد. قره باغ در دوران حاکمیت کمونیست ها تغییرات فراوانی را تجربه کرد و بخش کوهستانی آن به صورت یک استان خودمختار در قالب جمهوری آذربایجان شوروی درآمد. از این زمان یعنی سال ۱۹۲۳ میلادی، مباحثات پیرامون چگونگی حاکمیت بر قره باغ کوهستانی، به موضوعی مناقشه آمیز میان ارمنیان و آذربایجانی ها تبدیل شد. هر کدام از این اقوام ادعای تعلق قره باغ کوهستانی را به جمهوری آذربایجان و یا ارمنستان نموده و برای مدعای خود دلایلی ارائه می کنند 🔴با شفقنا در ایتا همراه شوید 👇 🆔️ https://eitaa.com/shafaqna_com