🔴مصائبِ فقر انزوای اجتماعی ✍ محمدرضا حکیمی 📌انزوای اجتماعی: یکی دیگر از انزواهای تحمیلی فقر بر انسان این است که انسان فقیر به واسطه شرایطی که در آن قرار دارد کم کم شان اجتماعی خود را از دست می‌دهد در این خصوص اهل بیت در روایات، از فقر به عنوان چیزی که مایه فراموش شدن است نام برده اند. یعنی فقر باعث می‌شود حیثیت انسان و شانیت اجتماعی او نابود شود. ⭕️«الحیات» این انزوا را اینگونه شرح می‌دهد: «از جمله آثار فقر، فراموش شدن در اجتماع است، چه واضح است که فقر سبب آن می‌شود که فقیران به گوشه‌های گمنامی افکنده شوند و به صورت کسانی درآیند که چشم‌ها از سرِ خوار انگاری به آنان می‌نگرند و مردمان آنان را کوچک و ناچیز می‌شمرند... فقر شخص را از رده زندگان بیرون می‌برد و، چون چنین سطح اجتماعی بر فقیران و ناکامان تحمیل شده است به هیچ شغل قابل ذکری دست نمی‌یابند و در قضایای سرنوشت ساز اجتماع هیچگونه اشتراکی پیدا نمی‌کنند و حضوری از آنان به چشم نمی‌خورد.» جالب است این انزوا به قدری شدید است که ملاحظه می‌کنیم فقرا حتی در جریانات اجتماعی و جنبش‌های سیاسی که به نفع آنان یا برای حل مشکلات آنان به راه می‌افتد یا حضور ندارند و یا به عنوان سیاه لشکر، از طبقه متوسط دغدغه‌مند تبعیت می‌کنند. در واقع برای خودشان شانیت حضور اجتماعی قائل نیستند جدای از اینکه عموما به دلیل انزوای فرهنگی توان چنین حضوری نیز ندارند. فقر در مرحله نخست جیب فرد را خالی از پول می‌کند، اما به تبع فقر مادی، مشکلاتی عمیق‌تر و پیچیده‌تر نیز برای فقیر به وجود می‌آید./علامه محمدرضا حکیمی 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com