✅مصائب فقر و ۶ انزوا؛ علامه حکیمی: از نگاه شریعت هیچ توجیهی برای فقر پذیرفتنی نیست 🔹علامه محمدرضا حکیمی در جلد ۴ «الحیات» به ۶ انزوایی که نتیجه فقر می باشد، اشاره کرده است. به گزارش شفقنا، یک سلسله تاثیرات مخرب فقر بر روی انسان فقیر، انزاواهایی است که افتادن به دام فقر برای شخص به وجود می‌آورد. انزوای فکری و فرهنگی: این انزوا در واقع ظاهری‌ترین جنبه فقر نیز می‌باشد چرا که انسان فقیر توان تامین امکانات آموزشی برای خود را ندارد. از این رو دسترسی به منابع برای کسب دانش و تجربه برای او سخت است. همانطور که آمارهای جهانی در این خصوص اطلاعات خوبی ارائه داده اند می‌بینیم که جمعیت زیادی از لشکر فقرا از بی سوادی نیز رنج می‌برند. حکیمی درباره این انزوای تحمیلی می‌نویسد: «.. فقر همان چیزی است که مانع دست یافتن انسان به آموزش و پرورش و برخورداری از نتایج آن‌ها می‌شود، و در برابر رشد فکری و فرهنگی او حایل می‌گردد، و او را از آگاه ساختن خود و شعله ور گرداندن نیروهای ادراکی باز میدارد و به همین جهت عقب افتادگی در قلمرو فکری و فرهنگی را بر انسان تحمیل می‌کند» انسانی که بی سوادی به او تحمیل شده است به سختی می‌تواند به پرورش دادن نیروی فکر و اندیشه خود بپردازد تا چه رسد به اینکه در عرصه فکر و فرهنگ جامعه حاضر باشد. انزوای اجتماعی: یکی دیگر از انزواهای تحمیلی فقر بر انسان این است که انسان فقیر به واسطه شرایطی که در آن قرار دارد کم کم شان اجتماعی خود را از دست می‌دهد در این خصوص اهل بیت در روایات، از فقر به عنوان چیزی که مایه فراموش شدن است نام برده اند. یعنی فقر باعث می‌شود حیثیت انسان و شانیت اجتماعی او نابود شود. «الحیات» این انزوا را اینگونه شرح می‌دهد: «از جمله آثار فقر، فراموش شدن در اجتماع است، چه واضح است که فقر سبب آن می‌شود که فقیران به گوشه‌های گمنامی افکنده شوند و به صورت کسانی درآیند که چشم‌ها از سرِ خوار انگاری به آنان می‌نگرند و مردمان آنان را کوچک و ناچیز می‌شمرند… فقر شخص را از رده زندگان بیرون می‌برد و، چون چنین سطح اجتماعی بر فقیران و ناکامان تحمیل شده است به هیچ شغل قابل ذکری دست نمی‌یابند و در قضایای سرنوشت ساز اجتماع هیچگونه اشتراکی پیدا نمی‌کنند و حضوری از آنان به چشم نمی‌خورد.» https://fa.shafaqna.com/news/1964377/ جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com