🔴منافع ملی تنها از بستر نگاه ارتباطی تامين مي‌شود
⬅️اعتماد نوشت: منافع واقعا ملي تنها و تنها از بستر نگاه ارتباطي و با تاكيد بر افزايش فرصت تامين مي‌شود؛ منتها به شرط آنكه «واقعيت» درك شود تا اصطلاحا با درك نگاه رئاليته فرصت‌ها ابتدا ايجاد و سپس افزايش يابد.
⬅️مجید رضاییان در مطلبی در اعتماد نوشت: يكم) اين نگاه چندي است ذهنم را به خود مشغول كرده است: «خاورميانه ضدارتباطي به خاورميانه ارتباطي درحال تبديل شدن است؛ درست مانند يك تولد ديگر».
⬅️نمي‌دانم اگر اين دگرديسي را بپذيريم آيا مي‌توان گفت چنين امري ناشي از نگاه به «منافع واقعا ملي» بوده است يا خير و از بستر ديگري برخاسته است؟ شايد بد نباشد برويم سراغ هانس مورگنتا و تعريف او از منافع ملي. او با تاكيد بر بحث قدرت به عنوان ذات سياست، دوگانه منافع ملي – امنيت ملي را در«افزايش فرصت‌ها- كاهش تهديدها» متمركز و قابل تعريف مي‌داند. به نظر مي‌رسد رفتارشناسي و واكاوي مواضع ناشي از سياست‌هاي كشورهاي خاورميانه مصداق بارز اين تعريف باشد: «كسب فرصت و افزايش فرصت پشت سرهم». آيا اين سوال را از خود پرسيده‌ايم كه ما چه اندازه فرصت ايجاد كرده‌ايم؟
⬅️فرصت‌هايي كه به تعبير مورگنتا بي‌ترديد بر كاهش تهديدها نيز تاثير مستقيمي مي‌گذارد؛ بدون آنكه چندان نيازي به تقويت يكجانبه قواي نظامي يك كشور باشد.
⬅️دوم) يك نگاه ديگر: «اين تعريف چه زماني بيشتر و البته عمقي‌تر خود را نشان مي‌دهد؟» به نظر مي‌رسد درست زماني كه به ارتباطات به مثابه نخ تسبيح- در علم سياست و روابط بين‌الملل- نيم‌نگاهي داشته باشيم. روابط بين‌الملل و سياست بين‌الملل يا همان نقطه تلاقي سياست خارجي كشورها، هرگز امري انتزاعي تلقي نمي‌شود.
⬅️تبديل خاورميانه ضدارتباطي به خاورميانه ارتباطي از همين نگاه برخاسته است؛ دقيقا از همين نگاه. همان حلقه مفقوده‌اي كه در كشور ما وجود دارد: «نگاه نه چندان ارتباطي به عرصه‌هاي چهارگانه ارسطويي؛ – اقتصاد- فرهنگ- سياست و امنيت.» ارتباطات اگر يك مسير با همان نخ تسبيح قلمداد مي‌شد؛ امروز ايران در رقابت تولد خاورميانه ارتباطي عقب نبود؛ گرچه خود اين امر به راحتي مي‌تواند بهترين فرصت مورگنتايي براي ايران هم باشد.
https://fa.shafaqna.com/news/1976601/
جزئیات 👆👆👆
🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا
🆔 @shafaqna_com