🔴تأملاتی در دعای سحر (۵۸)/ ولایت، کمال دین/ نوشتاری از استاد محمد سروش محلاتی ⬅️آيت الله محمد سروش محلاتی در بخش ۵۸ از سلسله نوشتارهایی با عنوان «تأملاتی در دعای سحر» که در اختیار شفقنا قرار داده اند؛ این گونه آورده اند: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَيِّدِنا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّد و آله الطاهرین در شرح دعای شریف سحر به این فراز رسیدیم؛ «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ کَمالِکَ بِاَکْمَلِهِ وَکُلُّ کَمالِکَ کامِلٌ، اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِکَمالِکَ کُلِّهِ» محور این فراز، کمال الهی است؛ کمال در اسماء و صفات اولاً و کمال در مظاهر و+ تجلیّات ثانیاً و کمال در تشریع ثالثاً. قاعدتاً بحث در این دعا ناظر به کمال در مرتبه‌ی اول و مرتبه‌ی دوم است. ولی با توجه به این‌که برخی از بزرگان در شرح خود بر این دعای شریف، متعرض مرحله‌ی کمال در تشریع هم شده‌اند، مناسب است دراین‌باره هم توقفی داشته باشیم. آیه‌ی شریفه‌ی قرآن (الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي[۱]) سخن از کمال دین الهی دارد که امروز دین شما را برای‌تان کامل نموده‌ام. برحسب اعتقادی که در شیعه وجود دارد، مقصود از کمال در این آیه‌ی شریفه موضوع ولایت امیرالمؤمنین علی(ع)‌ است. به این تناسب این‌که ولایت کامل‌کننده‌ی دین است، این بحث مطرح می‌شود که نقش ولایت در کمال دین چیست؟ در قسمت گذشته، به دو تفسیر در این زمینه اشاره شد و در این بخش تفسیر دوم را که از امام خمینی(ره) ا‌ست و در شرح دعای سحر مطرح فرموده‌اند را دنبال می‌کنیم. دیدگاه امام خمینی در «شرح دعاء السحر» ایشان ابتدا کمال را تفسیر کرده‌اند که کمال هرچیزی به وسیله‌ی آن چیزی‌ است که نقصان آن را برطرف می‌کند، لذا حکما صورت را کمال برای هیولی می‌دانند و فصل را کمال برای جنس می‌دانند. از همین‌جا وارد می‌شوند که ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) هم کمال برای دین است. چه ارتباطی بین ولایت امیرالمؤمنین(ع) که کامل‌کننده‌ی دین است با بقیه‌ی آن‌چه که در دین مطرح شده است (مانند عبادات و پیش از آن اخلاقیات و پیش از آن اعتقادات) وجود دارد؟ این مطلب بسیار اساسی و تأمل‌برانگیز ا‌ست. تعبیر ایشان این است که همه‌ی دین از عبادات، اخلاقیات و اعتقادات را باید به منزله‌ی ماده و هیولی تفسیر کرد و ولایت را به منزله‌ی صورت آن تلقی نمود. به تعبیر دیگر؛ آن‌چه در دین وجود دارد، به منزله‌ی ظاهر است و ولایت باطن دین را تشکیل می‌دهد. اگر از همین مثال ماده و صورت استفاده کنیم، به تعبیر سوم باید بگوییم که فعلیت و کمال دین با ولایت تحقق پیدا می‌کند و اگر این فعلیت و کمال نباشد، چیزی از حقیقت دین وجود ندارد و از این روست که در روایات ما وارد شده است که اگر کسی بدون امام از دنیا برود، مرگ او مرگ جاهلی، مرگ کفر و نفاق و گمراهی‌ است. پس موضوع ولایت موضوعی در کنار بقیه‌ی امور دینی نیست بلکه این ولایت است که به همه‌ی آن‌چه در دین آمده است ارزش می‌دهد و بدون آن همه، هیچ‌ هستند: https://fa.shafaqna.com/news/2001971/ جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_com