🔴«شرح دعای کمیل» (۲)/ استاد انصاریان: آنچه در همه هستی وجود دارد شعاعی از فیض عام و رحمت واسعه حضرت حق است
⬅️استاد انصاریان در دومین بخش از شرح «دعای کمیل» که موسسه دارالعرفان الشیعی تحت اشراف این استاد اخلاق در اختیار شفقنا قرار داده است، به تفسیر «فراز اول» دعا پرداخته که بخش نخست این تفسیر تقدیم مخاطبان می گردد.
استاد انصاریان در تفسیر فراز اول دعای کمیل می گوید:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ
خدایا! من از تو درخواست میکنم به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته است
هر یک از کلمات این جمله عرشی و کلام ملکوتی و گنجینه آسمانی دارای رموز و اشارات و لطایف و اسراری است که به بخشی از آنها در این اثر اشاره می کنم.
«اللهم»: پایه و اصلش «یا الله» است. «یا» حذف شده و به جای آن «میم» تشدید دار قرار گرفته است تا مرتبه عالی و برتری شان و عظمت و بزرگی حق را بنمایانند؛ همچنان که وجود مقدسش در مرتبه وجود بر همه موجودات تقدّم ازلی دارد و چیزی بر او پیشی نگرفته، سزاوار است در کلمه «الله» این حقیقت مراعات شود و آن را بر هر کلمه و حرفی مقدم کرد، تا میان وجود حقیقی و وجود لفظی توافق به عمل آید و فرقی در رعایت شأن بين شأن حقيقي و لفظی باقی نماند.
دعاخوانی که حضرت الله را مورد توجه قرار می دهد و وجود مقدس او را ندا می دهد و با زبان قال و حال «اللهم» می گوید باید بداند که اگر کشش و جاذبه و اذن و اجازه حضرت معشوق نبود، عاشق شیدا قدرت یک کلمه سخن گفتن با معشوق را نداشت و نیروی قدم نهادن در عرصه دعا برای او نبود و زبان قالش ،لال و پدید آمدن حالش محال بود.
زبان ندادهنده حق با اتصال به قدرت حق «اللهم» می گوید و لسان حال دعاخوان با لطف و کرم او گشوده می شود دعاخوان باید به این حقیقت آگاه باشد که تا خواست محبوب نباشد بیان درخواست خواهنده امکان ندارد و تا اراده حضرتش در وجود عبد تجلّی نکند، عبد برای دعا و طلب حاجت به پیشگاه او نمی رود. آری، دعا تعلیم اوست؛
این دعا هم بخشش و تعلیم توست
https://fa.shafaqna.com/news/2004001/
جزئیات 👆👆👆
🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا
🆔 @shafaqna_com