شفقنا
🔴 شرفِ سحر ✍ حضرت آیت‌الله جوادی آملی 💠 آنقدر از ما بر می آید که سحرها را آباد کنیم. گفتند اگر مقدورتان نیست که تاریخ تان را شرف ببخشید، تاریخ تان را آباد کنید؛ این سحرها را آباد کنید. با زمان آباد می شود؛ و گرنه (و اللیل اذا یسر)*، خدای سبحان به سحر در چند بخش قرآن کریم سوگند یاد کرد؛ چه خصیصه ای دارد؟ (انّ ناشئه اللیل هی اشدّ وطئاً و اقوم قیلاً)*، شرفش به همین است. آن قول و آن (استغفر الله) و آن (العفو، العفو)، این زمان را آباد می کند. ما هم موظفیم این زمین را آباد کنیم، هم موظفیم آن زمان را آباد کنیم؛ اگر تاویل لا اله الّا الله که اخلاص باشد، در جان ما پیدا بشود. خُب ما باید بالاخره یک چیزی به پیشگاه خدا ببریم که هدیه ای باشد، یک؛ و در آنجا نباشد، دو؛ و این نباشد کمال باشد، سه؛ و در این هدیه ما خدا چیزی بریزد به ما برگرداند، چهار. ما باید کاسه فقر ببریم، کاسه بندگی ببریم؛ همین! خدای سبحان در این ظرف معارفی می ریزد. ماها که آن توفیق را نداریم که کار ابراهیمی انجام بدهیم، کار حسینی و زینبی انجام بدهیم؛ برای توده ما می گویند (من جآء بالحسنه فله عشر امثالها)*، کسی که به پیشگاه پروردگار می رود، اگر عباداتی داشته باشد، حسناتی داشته باشد؛ خدا حداقل ده برابر به او عطا می کند. امّا وقتی جریان ابراهیم خلیل مطرح است، در دستگاه ما علی بن ابی طالب مطرح است، حسین بن علی مطرح است، فاطمه زهرا (سلام الله علیهم) مطرح است؛ سخن از (من جآء بالحسنه) نیست، سخن از (اذ جآء ربّه بقلب سلیم)*! آن کسی که " قلب سلیم " می برد کجا، آن که عمل صالح می برد کجا!! آنکه حسنه می برد کجا، آن کسی که هویت حُسن می برد کجا! صدیقه کبری از همین قبیل بود، دودمان عصمت و طهارت، حسین بن علی از همین قبیل اند. خُب (اذ جآء ربّه بقلب سلیم)! --------------------------------------------------- 📌 سوره فجر / آیه ۴ 📌 سوره مزّمل / آیه ۶ 📌 سوره انعام / آیه ۱۶۰ 📌 سوره صافات / آیه ۸۴ 📋 درس اخلاق 📆 قم ؛ ۱۳۹۳/۰۱/۲۸ 🆔 @shafaqna_com
164 مشاهده