از رسانه ها/ سال تازه می‌تواند سخت‌تر از سال‌های گذشته باشد
یک اقتصاد دان معتقد است: هر سال وقتی به این روزها می‌رسیم، به سنت «حول حالنا الی احسن الحال» دنبال ردپایی از تغییر در وضعیت معیشت و شرایط اقتصاد کلان می‌گردیم و هر سال امیدمان نسبت به قبل برای تغییر کمرنگ‌تر می‌شود.
به گزارش شفقنا، پویا جبل عاملی در سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: نوع کنش فعالان بازار نیز نمایشی تمام‌عیار از این موضوع است که آنان چشم‌اندازی از تغییر را نمی‌بینند. روندهای قیمتی به‌ویژه در بازار سرمایه حاکی از این مساله است و جالب آنکه بر خلاف گذشته، بورس دیگر به اخبار مذاکره نیز پاسخ نمی‌دهد و گویی می‌انگارد در نهایت، نتیجه‌ای نخواهد بود و اقتصاد ایران در انفکاکی ابدی از دنیای اطرافش، در خود فرو می‌رود، هر روز بخشی از وجودش را از دست می‌دهد و تصمیم‌گیرندگان تنها می‌گویند ناترازی بیشتر شد. چه ناترازی برق باشد یا بنزین یا سرمایه‌گذاری و در خوان آخر حتما ناترازی دارو و غذا.
اما اگر این است. اگر واقعا می‌دانیم نهایت این قصه چه خواهد شد، پس چرا کسی فرمان را نمی‌چرخاند؟ چرا تصمیم‌گیرندگان حکم به تغییر نمی‌دهند؟ چرا حاضرند با سرعت این جاده را طی کنند؟ چرا مسیر را تغییر نمی‌دهند؟ ما سه دلیل را اقامه می‌کنیم.
اول آنکه تصمیم‌گیرندگان معاش مردم ایران، جور دیگری داستان را می‌بینند. هرچند می‌توان مدعی بود آن‌قدر داده و آمار برای وضعیت نگران‌کننده اقتصاد ایران وجود دارد به‌ویژه به زیر خط فقر رفتن دو دهک در سال‌های اخیر که اصولا نمی‌توان جور دیگری داستان را دید، اما ازآنجاکه ذهن داده‌ها را به شکلی که می‌خواهد تفسیر می‌کند، آنان روایتی دیگر از موضوع دارند. جالب آنجاست که تصمیم‌گیرندگان به خاطر همین اتکا به روایت معتقدند که اگر مشکلی هست، مشکل در «روایت» است و دشمنان توانسته‌اند «روایت» خود را جا بیندازند. در این نوع نگاه دیگر اصولا مساله این نیست شرایط چقدر بحرانی باشد؛ چون می‌توان «روایتی» از وضعیت ارائه داد که نشان دهد ما در مسیر درستی هستیم و فاصله‌ای با پیروزی نهایی نداریم. می‌توان «روایتی» به دست داد که اگر کل اقتصاد هم زمین‌گیر شده باشد باز معتقد باشیم اگرچه مشکلاتی در اقتصاد وجود دارد، اما ما در مسیر سعادت هستیم. پس مساله اول ما این است که چگونه می‌شود واقعیت را، تحلیل رفتن انباشت سرمایه را، بی‌برقی را، فقدان گاز کافی وقتی روی منابع غنی گاز خوابیده‌ایم و جاماندگی از کشورهای کوچک همسایه را در ذهن جا انداخت. چطور می‌توان گفت الان مساله «روایت» نیست، «واقعیت» است؟ چه مقدار باید به مردم فشار بیاید تا «واقعیت» دیده شود
https://fa.shafaqna.com/news/2007197/
جزئیات 👆👆👆
🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا
🆔 @shafaqna_com