متن کامل بخشی از گفت گوی تاکر کارلسون با استیو ویتکاف که به ایران اختصاص دارد: تاکر: فشار عظیمی از داخل و خارج بر ایالات متحده و دولت ترامپ وجود دارد برای اینکه با ایران وارد درگیری نظامی شود. من این را می‌دانم. به نظر نمی‌رسد رئیس‌جمهور این را بخواهد، این برداشت من است. اگر او این را می‌خواست، تا حالا اتفاق افتاده بود. به نظر می‌رسد او ابتدا به دنبال راه‌حل دیپلماتیک است. می‌خواهد ابتدا این را امتحان کند. ویتکاف: بله. تاکر: این منصفانه است؟ ویتکاف: منصفانه است. تاکر: فکر می‌کنی این قابل دستیابی باشد؟ ویتکاف: بله، فکر می‌کنم، واقعاً فکر می‌کنم. ببینید، او نامه‌ای به ایرانی‌ها فرستاد. معمولاً این ایرانی‌ها هستند که باید به او نامه بفرستند. به یاد داشته باشید، دفاع هوایی ایرانی‌ها در حمله اسرائیل نابود شده است. آنها امروز در برابر حمله آسیب‌پذیر هستند. آنها در مقایسه با ما کشور کوچکی هستند. ما می‌توانیم، فکر می‌کنم اگر از نیروی عظیم استفاده کنیم، برای آنها خیلی خیلی بد خواهد شد. و بنابراین شما نمی‌خواهید، و این تهدید نیست. من تهدید نمی‌کنم. پس اگر ایرانی‌ها این برنامه را گوش کنند، این من نیستم که تهدید می‌کنم. این رئیس‌جمهور است که این اختیار را دارد. او تهدید را مطرح می‌کند. تاکر: اما تو واقعیت را همان‌طور که درک می‌کنی توصیف می‌کنی. ویتکاف: درست است. بنابراین در این شرایط، طبیعی است که ایرانی‌ها با رئیس‌جمهور تماس بگیرند و بگویند، من می‌خواهم این را به صورت دیپلماتیک حل کنم. اما در عوض، این اوست که این کار را می‌کند. حالا، می‌توانم به شما بگویم که او از سر ضعف این کار را نمی‌کند، چون او مرد ضعیفی نیست. او مرد قدرتمندی است. شاید یکی از قوی‌ترین مردانی که در زندگی‌ام دیده‌ام. شاید قوی‌ترین مردی که تا به حال دیده‌ام. تاکر: در واقع، فکر می‌کنم او واقعاً همان شخص است. هرچه درباره دونالد ترامپ فکر کنید، حتی کسانی که از او متنفرند باید در این مرحله اذعان کنند که این موضوع غیرقابل انکار است. ویتکاف:  بله، او مرد قدرتمندی است. و من می‌گویم، قوی‌ترین مردی که تا به حال دیده‌ام. با همه این‌ها، او آن نامه را نوشت. و چرا آن نامه را نوشت؟ تاکر: برای کسانی که از این موضوع خبر ندارند، می‌توانی به طور خلاصه بگویی که در آن چه نوشته شده بود؟ ویتکاف: به طور خلاصه گفته بود، من رئیس‌جمهور صلح هستم. این چیزی است که می‌خواهم. دلیلی ندارد که این کار را به صورت نظامی انجام دهیم. باید صحبت کنیم. باید سوءتفاهم‌ها را برطرف کنیم. باید برنامه‌ای برای راستی آزمایی ایجاد کنیم تا کسی نگران تسلیحاتی شدن مواد هسته‌ای شما نباشد. و من می‌خواهم ما را به آن نقطه برسانم چون گزینه دیگر خیلی خوب نیست. این خلاصه‌ای تقریبی از چیزی است که گفته شد، تقریباً. و رئیس‌جمهور این را گفته است. او این را گفته، پس من چیزی را که محرمانه باشد یا از این قبیل به شما نمی‌گویم. ایرانی‌ها پاسخ داده‌اند. و من اجازه ندارم درباره جزئیات صحبت کنم، اما مشخصاً از طریق کانال‌های غیرمستقیم، از طریق چندین کشور و چندین مسیر، آنها پاسخ داده‌اند. فکر می‌کنم واقعاً امکان دارد که این موضوع به صورت دیپلماتیک حل شود، نه به این دلیل که با کسی در ایران صحبت کرده‌ام، بلکه فقط چون منطقاً فکر می‌کنم باید به صورت دیپلماتیک حل شود. باید این‌طور باشد. فکر می‌کنم رئیس‌جمهور اذعان کرده که با ایران، او آماده است تا فرصتی برای رفع و پاک کردن همه چیز با ایران فراهم کند، جایی که آنها به جهان بازگردند و دوباره ملت بزرگی شوند و مجبور به تحریم نباشند و بتوانند اقتصادشان را رشد دهند. اقتصادشان، منظورم این است که این‌ها مردم بسیار باهوشی هستند. اقتصادشان زمانی اقتصاد فوق‌العاده‌ای بود. امروز خفه و تحت فشار هستند. دلیلی ندارد که این اتفاق بیفتد. آنها می‌توانند به جامعه ملل بپیوندند و ما می‌توانیم رابطه بهتری داشته باشیم و آن رابطه را گسترش دهیم. و این چیزی است که او ارائه می‌دهد. این گزینه‌ای است که او پیشنهاد می‌کند. فکر می‌کنم او می‌خواهد با ایران با احترام برخورد کند. می‌خواهد اگر ممکن باشد با آنها اعتماد ایجاد کند. و این دستور او به دولتش است. و امیدوارم ایرانی‌ها این را به طور مثبت پاسخ دهند. من قطعاً به آن امیدوارم. فکر می‌کنم هر چیزی با گفت‌وگو، با برطرف کردن سوءتفاهم‌ها و ناهماهنگی‌ها بین مردم قابل حل است. من به هر حال به این باور دارم. و با این حال، رئیس‌جمهور، رئیس‌جمهوری است که نمی‌خواهد به جنگ برود و از اقدام نظامی برای جلوگیری از جنگ استفاده خواهد کرد. در این مورد به خصوص امیدوارم گزینه نظامی لازم نخواهد بود و ما می توانیم از طریق گفت و گو مسائل را حل کنیم.